15 Οκτωβρίου 2019

Οι συνεχείς επιθέσεις των “New York Times” εναντίον τού Βίλχελμ Ράιχ




Αντιγράφτηκε από το ιστολόγιο:  ΖΩΗ ΚΑΘΕΤΗ ΚΑΙ ΟΡΙΖΟΝΤΙΑ Ή ΣΠΕΙΡΟΕΙΔΗΣ;

Γράφει:  ο Μάρκος Κώτσιας

Δεν έχει απαντηθεί ακόμα το ερώτημα γιατί συμβαίνει διαχρονικά αυτή η κακοήθεια. Να έχουν συστηματικά επικριθεί, γελοιοποιηθεί ή συκοφαντηθεί οι απόψεις και ανακαλύψεις τού Βίλχελμ Ράιχ στους χώρους τής ιατρικής, ψυχιατρικής, ψυχολογίας, ψυχανάλυσης και τής επιστήμης γενικότερα, χωρίς να απουσιάζουν από αυτή τη λασπολογία (το αντίθετο!) τα μέσα ενημέρωσης, για έναν επιστήμονα βαθύτατα ανθρωπιστή και δημοκράτη που αφιέρωσε όλη τη δύναμη της ύπαρξής του στην έρευνα των ψυχο-βιολογικών προβλημάτων της ανθρώπινης ύπαρξης.



Το ερώτημα είναι κρίσιμο δεδομένου ότι οι βιοφυσικές και άλλες ανακαλύψεις του δεν έχουν περάσει ποτέ από αντικειμενικό έλεγχο στα σύγχρονα mainstream ερευνητικά κέντρα και πανεπιστήμια, ενώ οι πολυετείς κλινικές παρατηρήσεις του, που εκφράστηκαν σε μεγαλοφυείς ψυχιατρικές και κοινωνιολογικές θέσεις, είναι προφανές ότι έχουν επηρεάσει την ψυχιατρική, την ψυχολογία, την ψυχανάλυση, την κοινωνιολογία και τη φιλοσοφία.

Ένα πρόσφατο παράδειγμα αυτής της διαχρονικής διαστρέβλωσης έχουμε με την προσπάθεια των «New York Times» να χρησιμοποιήσουν το θάνατο της θεματοφύλακος του Καταπιστεύματος Νηπίων και του Μουσείου Βίλχελμ Ράιχ για να ξυλοκοπήσουν για πολλοστή φορά το νεκρό σώμα του Ράιχ καταρρακώνοντας για άλλη μια φορά το όνομα και το έργο του στη δημόσια σκηνή!

Το άρθρο, που έχει το ψευδές κάλυμμα μιας ΝΕΚΡΟΛΟΓΙΑΣ, δεν είναι παρά σαφής διαστρέβλωση ιστορικών γεγονότων και ωμή παραπληροφόρηση, που κυλάει στις ράγες παρόμοιων άρθρων της ίδιας εφημερίδας και γι΄ αυτό το λόγο ίσως μπορεί να θεωρηθεί ως λασπολογία.

Μέσω αυτής τής «νεκρολογίας» ένας ανθρώπινος θάνατος γίνεται εφαλτήριο για νέο κύκλο χαιρέκακων χαχανητών, αποκαλύπτοντας από την άλλη μεριά πολύ μέτριες γνώσεις που υπάρχουν για το έργο του Ράιχ στο σχετικό κείμενο, μειώνοντας συνακόλουθα την εγκυρότητα της δημοσιογράφου, η οποία αυτοπροσδιορίζεται ως «βετεράνος της πολιτικής αρθρογραφίας των ‘‘Τάιμς’’ και κορυφαία διαδικτυακή πολιτική ρεπόρτερ της εφημερίδας».

Ελπίζω πως μια ανάλυση σημείο προς σημείο θα βοηθήσει να αποκαλυφθούν οι μέθοδοι αυτής της νοσηρής κατάστασης.

***

«H Mary Boyd Higgins, έζησε τα νεανικά της χρόνια από μια προνομιούχα οικονομική θέση στην Ινδιανάπολη της Αμερικής. Ζούσε άνετα στη Νέα Υόρκη το ‘50, όταν έθεσε υποψηφιότητα ως εθελόντρια για να διαχειριστεί το καταπίστευμα του Βίλχελμ Ράιχ, ενός εξαιρετικά αμφιλεγόμενου ψυχαναλυτή που κατοχύρωσε τη φράση ‘‘Σεξουαλική Επανάσταση’’».
Στην αρχή του κειμένου (ΕΑΝ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΙΧΕ ΣΚΟΠΟ ΝΑ ΚΑΤΑΤΟΠΙΣΕΙ ΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ) θα έπρεπε να αναφερθούν τα έργα και ο χαρακτήρας της νεκρής εδώ και λίγες μόλις ημέρες Mary B. Higgins. Αντ’ αυτού, το πρώτο πράγμα που μαθαίνουμε είναι πως ήταν πλούσια.
Ο Βίλχελμ Ράιχ θα έπρεπε να αναφερθεί στην καλύτερη περίπτωση ως πρωτοπόρος, ως ερευνητής της φύσης, ως βιοψυχίατρος, ως ιδιοφυΐα η στη χειρότερη ή συμβατική περίπτωση ως εκκεντρικός εφευρέτης, ως διανοητής της αριστεράς, ή ουτοπικός οραματιστής.
Η δημοσιογράφος θα μπορούσε ίσως να ακολουθήσει τη γραμμή συναδέλφου της που με άρθρο του στην ίδια εφημερίδα υποστήριζε (σε κάποιες λίγες αξιόλογες παραγράφους, μεταξύ πολλών σκουπιδιών), για το στόχο του επιστημονικού έργου του Ράιχ ότι «προσπάθησε να λύσει το αιώνιο αίνιγμα, που ασχολήθηκαν με αυτό αμέτρητοι φιλόσοφοι, δηλαδή τη σχέση σώματος και ψυχής» και για τον χαρακτήρα του ότι «ήταν σαφές πως επρόκειτο για έναν αξιαγάπητο άνθρωπο, ηρωικό, ιδιοφυή, βαθιά ανθρώπινο και αρκετές φορές εξοργισμένο, υπερβολικά καχύποπτο και μη ρεαλιστή».1
Αντ’ αυτού, το πρώτο πράγμα που μαθαίνουμε είναι πως «κατοχύρωσε μια ΦΡΑΣΗ», τη «Σεξουαλική Επανάσταση».
Ο αναγνώστης οδηγείται έτσι στο συμπέρασμα πως μια πλούσια αργόσχολη κυρία ήταν ο φύλακας των μυστικών κάποιου εκκεντρικού και διεστραμμένου σεξολόγου.
Το «αργόσχολη» θα στολίσει παρακάτω τη νεκρή επανειλημμένως, με ενοχλητική ασέβεια! Δώστε προσοχή στο «γαργαλιστικό» υπονοούμενο, που ως συνήθως υποβάλλει ασυνείδητα τον αναγνώστη στη γνωστή «κίτρινη» ατμόσφαιρα των γουρλωμένων ματιών και των κρυφών χάχανων, ανοίγοντας την όρεξη για εξωφρενικές και σουρεάλ ιστορίες «περί σεξ»…
***
«Ένας Αυστριακός Μαρξιστής που συνέδεσε το φασισμό με τη σεξουαλική καταπίεση».
Αντί του σωστού «Ο γιατρός Reich προσέφερε την πρώτη, διακεκριμένη και ολοκληρωμένη ψυχολογική εξήγηση του φασισμού», έχουμε τώρα «ο ΜΑΡΞΙΣΤΗΣ Reich είπε πως για το φασισμό φταίει η σεξουαλική καταπίεση». Κάτι τέτοιο ακούγεται παλαβό στα αυτιά ενός συντηρητικού αναγνώστη, ενός ακαδημαϊκού, ιστορικού, ενός ψυχολόγου, ο οποίος δεν έχει ιδέα ότι οδηγείται σε παρερμηνεία: «Ο Reich δηλαδή είπε πως φταίει η καταστολή στο γα…σι για την άνοδο στην εξουσία του ΧΙΤΛΕΡ! Μα τι γελοιότητες!»
***
«Δεν είχε ιδέα (η Mary Higgins) πως τη στιγμή του θανάτου της, στις 8 Ιανουαρίου, στα 93 της χρόνια, θα είχε αφιερώσει 60 χρόνια της ζωής της εκπληρώνοντας τις δαιδαλώδεις τελευταίες επιθυμίες του Ράιχ».
Εδώ, η χρήση του αγγλικού όρου «elaborate last wishes» (πολύπλοκες, υπερβολικά λεπτομερείς, δαιδαλώδεις) είναι ειρωνική. Η φράση ΦΤΙΑΧΤΗΚΕ ΜΕ ΣΚΟΠΟ να ηχεί σαν ΚΟΡΟΪΔΙΑ της διαθήκης ενός νεκρού. Ενός άδικα καταδικασμένου νεκρού, που αγωνιζόταν μόνος να διατηρήσει την αξιοπρέπεια και την εργασία του ενάντια σε ανήθικες επιθέσεις! Η αυτάρεσκη λέξη ELABORATE, που χρησιμοποιείται κατά κόρον στα αγγλικά για να υποδηλώσει ειρωνεία, χρησιμοποιείται ως ΑΣΤΕΙΟ, ΓΙΑ ΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΟΥΜΕ ΑΠΟ ΟΙΚΤΟ Ή ΧΑΙΡΕΚΑΚΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΝΕΚΡΟ REICH ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΣΤΑΤΗ ΠΕΡΙΕΡΓΗ ΔΙΑΘΗΚΗ ΤΟΥ.
***
«Ο δρας Ράιχ όρισε την κόρη του, Εύα Ράιχ, θεματοφύλακα, αλλά αυτή ένα χρόνο αργότερα επεδίωκε απεγνωσμένα να μεταθέσει την ευθύνη σε κάποιον άλλον».
Παραλείποντας σε ΠΟΙΑ ΕΥΘΥΝΗ ΑΚΡΙΒΩΣ αναφέρεται η γράφουσα μάς δίνει την εντύπωση πως η κόρη τού Ράιχ είχε σιχαθεί τις «πολύπλοκες» (υπονοείται: παράλογες) απαιτήσεις του πατέρα της, και ζητούσε «απεγνωσμένα» οποιονδήποτε να την απαλλάξει από τον μπελά.
Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ Η ΕΥΑ ΡΑΪΧ, ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΠΕΝΘΟΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΡΙΒΗ ΤΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΒΑΣΑΝΙΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΑΡΓΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΤΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΑΣΗΚΩΤΟ ΦΟΡΤΙΟ ΔΙΑΦΥΛΑΞΗΣ ΕΝΟΣ ΤΕΡΑΣΤΙΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ, ΑΝΑΚΑΛΥΨΗΣ, ΓΝΩΣΗΣ ΚΑΙ ΠΡΑΚΤΙΚΗΣ ΑΠΟ ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΣΕΙΣ, ΕΞΥΒΡΙΣΕΙΣ, ΛΑΣΠΟΛΟΓΙΕΣ ΚΑΙ ΑΝΗΘΙΚΕΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ, ΠΟΛΥΧΡΟΝΕΣ ΣΥΝΩΜΟΣΙΕΣ ΚΑΙ ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΕΣ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ, ΤΙΣ ΦΟΒΕΡΑ ΔΥΣΜΕΝΕΙΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΤΗΣ ΦΥΛΑΚΗΣ, ΗΤΑΝ ΟΝΤΩΣ «ΑΠΕΓΝΩΣΜΕΝΗ».
Η γράφουσα γνωρίζει πολύ καλά τι κάνει, και δεν δείχνει να αισθάνεται καμία ενοχή γι΄ αυτό.
***
«Ζόρικο παζάρι!»
Ειρωνική χρήση μάγκικης αργκό (It was a tough sell!) σε άρθρο νεκρολογίας;
Υπονοεί πως η Mary Higgins δεν ήταν θαρραλέα αλλά αφελής.
***
«Στο τέλος της δεκαετίας του ‘50 – με την αναβίωση των πιστεύω του από την αντι-κουλτούρα να αργεί πολύ ακόμα – η φήμη του δρα Ράιχ βρισκόταν στο ναδίρ».
Η αντι-κουλτούρα ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΜΕ ΚΑΝΕΝΑ ΤΡΟΠΟ «ΑΝΑΒΙΩΣΗ» ΤΩΝ ΙΔΕΩΝ ΤΟΥ REICH. Ο ίδιος υπήρξε σαφής σχετικά με τους πρωτο-χίπιδες και τους «μποέμ της Δυτικής ακτής». Μπορεί να έβλεπε με συμπάθεια κάποια στοιχεία των τάσεων της νεολαίας, αλλά συνεχώς προειδοποιούσε για τις φριχτές στρεβλώσεις άρρωστων μυαλών που παρουσίαζαν το ευρύτατα αναγνωρισμένο ψυχαναλυτικό έργο του σαν μήνυμα για «ελεύθερο σεξ», ή χειρότερα σαν παρότρυνση για κάποιου είδους όργια και τους συσσωρευτές οργόνης σαν «σεξοκούτια».
Εδώ έχουμε επίσης και άγνοια ιστορικών γεγονότων σχετικά με το εάν εκείνη την εποχή η φήμη τού Ράιχ ήταν στο ναδίρ, που θα εξηγήσω στη συνέχεια.
***
«Σε πολλούς έμοιαζε τσαρλατάνος. Οι θεωρίες του σχετικά με τη σεξουαλική ενέργεια, διατυπωμένες στη δική του φανταστική διάλεκτο, βρίσκονταν πολύ έξω από την πεπατημένη».
Εξ αιτίας πάμπολλων συκοφαντικών δημοσιευμάτων έμοιαζε σε πολλούς «τσαρλατάνος», και η γράφουσα προσπαθεί εδώ να κρύψει τη χαρά της.
Η γλώσσα του Ράιχ ήταν πάντα η επιστημονική ακαδημαϊκή γλώσσα, όπως τη διδάχτηκε στις λαμπρές σπουδές του στη Βιέννη, όπου και διακρίθηκε. Στην πορεία της εξέλιξής του, αφαίρεσε τους περιττούς λεκτικούς μαιάνδρους των αρχών του αιώνα κι έγινε ακριβολόγος, σύντομος και ευθύς. Όταν παρουσιαζόταν η αναγκαιότητα, εισήγαγε ένα νέο όρο, βασισμένος σε ελληνικές και λατινικές ρίζες, όπως και άλλοι.
Η δήλωση περί ‘’made-up’’ (επινοημένης, φανταστικής) γλώσσας είναι ΠΑΙΔΙΑΣΤΙΚΗ ΚΟΡΟΪΔΙΑ, γραμμένη με μοναδικό στόχο να ΠΡΟΚΑΛΕΣΕΙ ΘΥΜΗΔΙΑ ΣΤΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ, εξαναγκάζοντας τον να ΧΑΧΑΝΙΣΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΕΛΟ ΡΑΪΧ.
***
«Μια από τις εφευρέσεις του, ο ‘συσσωρευτής οργόνης’, μοιάζει με τηλεφωνικό θάλαμο για την απελευθέρωση σεξουαλικής έντασης».
Ο ΠΛΕΟΝ ΑΝΙΣΤΟΡΗΤΟΣ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΣ!!!
ΚΑΝΕΙΣ ούτε ο Ράιχ, ούτε οι γιατροί μαθητές του ΙΣΧΥΡΙΣΤΗΚΑΝ ΠΟΤΕ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ. Τίποτα δεν θα μπορούσε να παρερμηνεύσει τις τόσο σαφείς αναφορές του σε πλήθος άρθρων και βιβλίων, εκτός από ένα τρένο με χιλιάδες βαγόνια συκοφαντίας που έρχεται από τα βάθη τού ιστορικού χρόνου έχοντας επιβάλλει με τον καταλυτικό όγκο του τεράστιας ισχύος πλύση εγκεφάλου στους επιστήμονες και στα ΜΜΕ. Εδώ ίσως έχουμε λασπολογία. Πώς διάολο, ο συσσωρευτής οργόνης μπορεί να ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΕΙ «σεξουαλική ένταση»; Τι σημαίνει αυτή η ύποπτη φράση;
ΤΟ ΥΠΟΝΟΟΥΜΕΝΟ ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ TO ΕΞΗΣ: Η οργονοενέργεια και οι συσκευές της διαφημίζεται ψευδώς ότι «καυλώνουν» τους ανθρώπους, ή τους «προκαλούν εκσπερμάτιση», ή κάτι παρόμοιο, το ίδιο όμως εξωφρενικό και γελοίο! Είναι γεγονός ότι ο συσσωρευτής οργόνης χρησιμοποιήθηκε ως σεξουαλικό φετίχ από έναν διάσημο,όπως χρησιμοποιούνται από άλλους άσημους και διάσημους διάφορα αντικείμενα, όπως παπούτσια, εσώρουχα, φωτογραφίες και μύρια άλλα με την ελπίδα να βρουν κάποια ανακούφιση από τη σεξουαλική μιζέρια τους. Κανείς όμως δεν σκέφτηκε να δηλώσει πως αυτά τα αντικείμενα είναι φτιαγμένα για την «απελευθέρωση σεξουαλικής έντασης».
Δεν υπάρχει αμφιβολία πως αυτό γίνεται για να «σκανδαλίσει», να προκαλέσει ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ, ΠΕΡΙΓΕΛΩ, ΝΟΜΙΚΗ ΔΙΩΞΗ και εν τέλει ΚΑΤΑΔΙΚΗ από ηθικολόγους όπως π.χ. της FDA, όπως τον επικεφαλής τής έρευνας εναντίον του Ράιχ, ο οποίος είχε ένα συσσωρευτή οργόνης στο γραφείο του και ένα ομοίωμα κεραμικού φαλλού πάνω στο τραπέζι του, όταν υπαγόρευε στη γραμματέα του, μεταξύ άλλων, και τις «σοφίες» του σε βάρος τού Ράιχ.3
Μας έρχεται στο νου ο αρχιερέας Καϊάφας καθώς σχίζει τα ρούχα του από αγανάκτηση, ακούγοντας τις όμοια εξωφρενικές κατηγορίες των ψευδομαρτύρων που φωτογράφιζαν τον Ιησού ως απειλή για τη δημόσια ασφάλεια («ΕΙΠΕ ΠΩΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΓΚΡΕΜΙΣΕΙ ΤΟ ΝΑΟ ΜΑΣ!»)
***
«…οι συσσωρευτές οργόνης] θα παρωδούνταν από τον Γούντι Άλεν στην ταινία του ‘‘o Yπναράς’’, με τη μορφή της φανταστικής ‘‘οργασμομηχανής’’».
Παρόμοια άρθρα για τον Ράιχ δεν παραλείπουν ποτέ να γρονθοκοπήσουν το νεκρό του σώμα και με αυτή την αναφορά. ΧΑΧΑ ΤΡΕΛΟ-ΓΙΑΤΡΟΣ ΧΑΧΑ. Παραλείπονται βεβαίως όλες οι άλλες ευνοϊκότερες αναφορές σε έργα λιγότερο νευρωτικών καλλιτεχνών, καθώς μπορεί – ω μη γένοιτο! – να ΣΥΓΚΙΝΗΣΟΥΝ τον αναγνώστη αντί να τον ΓΑΡΓΑΛΗΣΟΥΝ ώσπου να αρχίζει να χαχανίζει εις βάρος του μεγάλου ερευνητή και διανοητή.
Επιδιώκοντας να προστατέψει τον εαυτό της από την υποψία της λασπολογίας, η γράφουσα αναφέρει προσεκτικά διαλεγμένα αποσπάσματα από επιστήμονες – υπερασπιστές τού Ράιχ, εφαρμόζοντάς τα όμως στη δική της πρόθεση.
Αναφέρει ένα απόσπασμα κάποιας τηλεφωνικής συνέντευξης που είχε με τον James Strick, συγγραφέα ενός υψηλής ποιότητας βιβλίου που κυκλοφόρησε το 2015. Το βιβλίο του Strick «O ΒΙΟΛΟΓΟΣ ΒΙΛΧΕΛΜ ΡΑΪΧ»4αποκαλύπτει τις μηχανορραφίες εις βάρος τού Ράιχ και επιβεβαιώνει την κορυφαία και πρωτοφανή για το επίπεδο της εποχής επιστημονική μεθοδολογία του, τις συστηματικές βιολογικές του έρευνες όσο και την αρτιότητα γνώσεων, εξοπλισμού και ερμηνείας των παρατηρούμενων φαινομένων.
H γράφουσα ΠΑΡΑΛΕΙΠΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ. ΔΕΙΧΝΕΙ ΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΕΙ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ! ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ!
Το μόνο που φτάνει στον αναγνώστη από ένα θαρραλέο επιστήμονα που ρίσκαρε την καριέρα του για να υπερασπιστεί το έργο του Reich είναι πως είπε κάποτε στην γράφουσα μέσω τηλεφώνου πως «ο Reich θυματοποιήθηκε γιατί ήταν αριστερός, Εβραίος και ερευνητής του σεξ».
Ο ΡΑΪΧ ΔΕΝ ΗΤΑΝ «ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ» ΑΛΛΑ ΜΑΡΞΙΣΤΗΣ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ ΤΟΥ, ΟΧΙ ΣΤΑ ΩΡΙΜΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ. ΠΑΝΤΑ ΗΤΑΝ ΣΑΦΕΣΤΑΤΑ ΑΝΤΙ-ΣΤΑΛΙΝΙΚΟΣ ΚΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΟΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΗΣ. ΗΤΑΝ ΕΠΙΣΗΣ Ο ΠΡΩΤΟΣ ΠΟΥ ΕΞΗΓΗΣΕ ΠΛΗΡΩΣ ΤΗ ΣΤΡΕΒΛΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΙΔΕΟΛΟΓΙΩΝ. TO ΠΩΣ ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ ΟΔΗΓΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΥΘΟΡΜΗΤΕΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΖΩΗ ΣΤΟΥΣ ΣΤΑΛΙΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΧΙΤΛΕΡ.
ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΤΙΠΟΤΕ ΚΟΙΝΟ ΜΕ ΘΡΗΣΚΕΥΟΜΕΝΟΥΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ. ΑΝΤΙΠΑΘΟΥΣΕ ΟΜΩΣ ΤΟΝ ΑΝΤΙΣΗΜΙΤΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΕΞΟΡΓΙΖΟΤΑΝ ΜΕ ΤΗΝ ΠΕΡΙΤΟΜΗ, ΠΟΥ ΤΗ ΘΕΩΡΟΥΣΕ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ. ΗΤΑΝ Ο ΠΡΩΤΟΣ ΠΟΥ ΕΞΗΓΗΣΕ ΣΦΑΙΡΙΚΑ ΤΟΝ ΑΝΤΙΣΗΜΙΤΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΕΡΙΤΟΜΗ, ΑΝΑΛΥΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ, ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΤΟΥΣ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ!
Η γράφουσα τα παραλείπει όλα αυτά, για να «κλείσει το μάτι» στον συντηρητικό αναγνώστη: ο Ράιχ ήταν «αριστερός» (κομμουνιστής!) Εβραίος (Χμμμ…) και «ερευνητής του σεξ» (διεστραμμένος;)
***
«Η περιουσία του Ράιχ ήταν σε κακό χάλι. Περιλάμβανε (…) χιλιάδες βιβλία, αρχεία και προσωπικά έγγραφα που είχαν λεηλατηθεί, και, μέσω της διαθήκης του, υψηλές οδηγίες να ‘‘διαφυλαχθεί η αλήθεια για τη ζωή και το έργο μου ενάντια στη διαστρέβλωση και συκοφαντία μετά το θάνατό μου’’».
ΥΨΗΛΕΣ οδηγίες! Το απεγνωσμένο κάλεσμα ενός ανθρώπου προ του ικριώματος για τη διατήρηση της αλήθειας για τη ζωή και την εργασία του… μπαίνει σε εισαγωγικά! Πρέπει να είναι κανείς αφελής για να μη βλέπει πως αυτά είναι γραμμένα με σκοπό να παραστήσουν τον Ράιχ σαν ψώνιο, έναν αυτάρεσκο εκτός πραγματικότητας. Η ΥΠΟΝΟΟΥΜΕΝΗ ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΑ ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ: Μόνο ένας εκκεντρικός με φαντασιώσεις μεγαλείου θα άφηνε ΥΨΗΛΕΣ οδηγίες σαν αυτές, απαιτώντας από τον κοσμάκη να κάνει ετούτο κι εκείνο με τα ασήμαντα γραφτά του. Μα τι μεγάλη ιδέα είχε για τον εαυτό του, ο φτωχός τρελο-Ράιχ!
***
«Η κόρη του ήταν στα πρόθυρα να στείλει το θέμα στα δικαστήρια, κάτι που θα σήμαινε πώληση της ιδιοκτησίας του και εγκατάλειψη της κληρονομιάς του στην τύχη της, όταν η κ. Higgins, που ξόδευε το χρόνο της παίζοντας πιάνο και τένις, προσφέρθηκε για το ρόλο».
Το άρθρο εμφανίζεται ως νεκρολογία για την κ. Higgins, την οποία εμπαίζει ως αργόσχολη πλούσια. Ήταν μόλις λίγες ημέρες νεκρή! Από την άλλη μεριά η Εύα Ράιχ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΑΔΙΑΦΟΡΗΣΕ για την εργασία του πατέρα της, ΕΙΔΙΚΑ για τις εξαιρετικά τραυματικές ημέρες της δίωξης και του θανάτου του. Αντίθετα, διέδιδε τις ανακαλύψεις του μέχρι το τέλος της ζωής της και ταυτόχρονα ανέπτυξε και δίδαξε την τεχνική της του «αγγίγματος της πεταλούδας»’, για να προσφέρει οργονομικές πρώτες βοήθειες σε νεογνά, με μεγάλη επιτυχία.
ΤΟ ΥΠΟΝΟΟΥΜΕΝΟ ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ: Η κόρη του Ράιχ είχε σιχαθεί τις παράλογες απαιτήσεις του πατέρα της. Ήταν στο τσακ να ξεφορτωθεί τον κακό μπελά της διαθήκης του γερο-παράξενου, όταν η τεμπέλα Χίγκινς και πλούσια ανέλαβε τον κωμικό ρόλο.
***
«Μπορεί κανείς να δει πόσο άσχημα ήταν τα πράγματα τότε: ‘‘κανένας που ήξερε τον Ράιχ δεν ήθελε να αναλάβει αυτό το έργο’’, δήλωσε η κ. Χίγκινς».
Ψέμα διά παραλείψεως.
Η πετσοκομμένη δήλωση της Χίγκινς αναφέρεται στην υψηλή ποιότητα και στη μέγιστη σημασία του επιστημονικού έργου του Ράιχ. Χωρίς τα συμφραζόμενα, ηχεί σαν «κανείς λογικός άνθρωπος δε νοιαζόταν για τον Ράιχ και τις θεωρίες του, ούτε καν οι συνάδελφοι και συνεργάτες του». ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΥΠΟΝΟΟΥΜΕΝΗ ΠΑΡΑΧΑΡΑΞΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΕΔΩ.
Σε ολόκληρο το άρθρο μάς υπενθυμίζει, πως το κάψιμο των βιβλίων συνέβη «την εποχή του ΜακΚάρθι»,δημιουργώντας έτσι τη διάχυτη αλλά ψευδή εντύπωση πως ο Ράιχ καταδιωκόταν απο «δεξιούς» ως «φιλελεύθερος». Το ψέμα αυτό έχει επικρατήσει ευρέως. Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΚΑΤΑΔΙΩΚΟΤΑΝ (μεταξύ πολλών άλλων) ΑΠΟ ΣΤΑΛΙΝΙΚΟΥΣ με διάφορες ρετσινιές («αντι-κομμουνιστής», «τροτσκιστής» κ.λπ.).
***
«Το κάψιμο των βιβλίων στάθηκε μία από τις χειρότερες περιπτώσεις λογοκρισίας στην αμερικανική ιστορία, αλλά δεν υπήρξαν και πολλά παράπονα..»
Η ΥΠΟΝΟΟΥΜΕΝΗ ΜΑΧΑΙΡΙΑ ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ: τα βιβλία και οι θεωρίες του Ράιχ ήταν τόσο παλαβά, που, για μια φορά, το κάψιμό τους ήταν δικαιολογημένο – όπως αποδεικνύεται άλλωστε και από την έλλειψη αντιδράσεων!
Η φράση «there was little complaint» είναι διαλεγμένη ώστε να στάζει ειρωνεία αντί να εκφράζει, ως όφειλε, αποτροπιασμό για το συστηματικό κάψιμο τόνων και τόνων βιβλίων σε αποτεφρωτήρα.
Το κυριότερο που παραλείπεται από τη δημοσιογράφο, είτε λόγω άγνοιας είτε εσκεμμένα είναι το γεγονός ότι η δικαστική απόφαση παραβιάζει μια από τις βασικότερες επιταγές τού αμερικανικού συντάγματος. Την ελευθερία τής έκφρασης, με την επίκληση τής οποίας έγινε δυνατή ακόμα και η παγκόσμια εξάπλωση τής πορνογραφίας.
Το «έγκλημα» σε βάρος του Ράιχ είναι βαρύτερο επειδή δεν πρόκειται για την απαγόρευση έκφρασης κάποιου που αναφέρεται στην πορνογραφική βία ή για την απαγόρευση έκφρασης άποψης ενός θρησκευτικού ή πολιτικού ταλιμπάν, αλλά τη φίμωση έκφρασης τής επιστημονικής άποψης ενός γιατρού, μέσω δικαστικής εντολής που ανάγκαζε τον Ράιχ να μην διεξάγει πειράματα ούτε καν σε ζώα και να μην ανακοινώνει τα αποτελέσματα των πειραμάτων του.
Πραγματικά συγκλονιστική η «άγνοια» μιας κορυφαίας δημοσιογράφου, που γράφει σε μια δημοκρατική εφημερίδα παγκοσμίου κύρους, η οποία έχει υπερασπιστεί με αμέτρητα άρθρα το δικαίωμα στην ελευθερία έκφρασης, όπως ορίζεται με την πολυσυζητημένη και πράγματι θαυμαστή Πρώτη Τροπολογία τού αμερικανικού συντάγματος.
Αυτή η πρωτοφανούς σκληρότητας απαγόρευση δημοσίευσης εργαστηριακών ευρημάτων, σε βάρος τού Ράιχ, και η παντελώς απαράδεκτη, σε κάθε δημοκρατικό κράτος, φίμωση του επιστημονικού λόγου και της έρευνας, αποτελεί ένα ακόμα μοναδικό και φρικιαστικό φαινόμενο στην ιστορία της επιστήμης, (ισοδύναμο με το κάψιμο των βιβλίων του στη χιτλερική Γερμανία και στη δημοκρατική Αμερική), που έχει περάσει απαρατήρητο και ασχολίαστο όχι μόνο από την «αντικειμενική» δημοσιογράφο μας, αλλά από το σύνολο τής άμεσα ενδιαφερόμενης επιστημονικής κοινότητας και φυσικά… από τους υπνώττοντες διανοούμενους.
***
«Ο δρας Ράιχ έφτασε στις ΗΠΑ το 1939. Εγκαταστάθηκε στο Φόρεστ Χιλς (της Νέας Υόρκης) και συνέχισε να αναπτύσσει τις θεωρίες του πάνω στο σεξ και την ενέργεια, ακόμα κι αν αυτές χλευάζονταν».
Εδώ πιάνεται, ακόμα μια φορά, ανιστόρητη η δημοσιογράφος μας. Εκείνη την εποχή όχι μόνο δεν εθεωρείτο γελοίο το έργο του Ράιχ αλλά έχαιρε μεγάλης εκτίμησης.Θα έπρεπε να οργανωθεί συστηματική συκοφαντία από ποικίλα συμφέροντα και ΜΜΕ που κράτησε πολλά χρόνια για να φτάσουμε στη διεξαγωγή πολύχρονης έρευνας από την FDA, η οποία δεν κατέληξε πουθενά, με τα μαϊμού πειράματά της, για τα οποία ψευδώς δηλώθηκε ότι απέδειξαν πως η οργόνη δεν υπάρχει και ο συσσωρευτής οργόνης είναι απάτη, με την άσκηση ασφαλιστικών μέτρων και στη σκανδαλώδη δικαστική περιπέτεια τού Ράιχ, για να μπει η ταφόπλακα τής συκοφαντίας στο έργο του.
***
«Το 1947, το περιοδικό New Republic δημοσίευσε ένα πολύ επικριτικό άρθρο ‘‘Η Παράξενη Περίπτωση του Βίλχελμ Ράιχ’’, το οποίο οδήγησε τον Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων να ξεκινήσει έρευνα εναντίον του».
Να αποκαλεί κάποιος τις φριχτές συκοφαντίες του «New Republic» «πολύ επικριτικό άρθρο» είναι σαν να αποκαλεί τον δολοφόνο του Τρότσκι με το τσεκούρι «άτομο πολύ επικριτικό αναφορικά με τις κοινωνιολογικές θεωρίες του Τρότσκι». Το προβοκατόρικο άρθρο άφηνε αιχμές για «cult αναρχίας και σεξ» και υπονοούσε λειτουργία οίκου ανοχής στο εργαστήριο του Ράιχ.
Την ίδια εποχή δημοσίευσης αυτού τού άρθρου ο ιδιοκτήτης τού περιοδικού ήταν (κατ΄ ομολογία του ίδιου) πράκτορας τού Στάλιν, ο οποίος Στάλιν είχε εντάξει τον Ράιχ στη λίστα των υπό εκτέλεση τροτσκιστών.Με άλλα λόγια το άρθρο γράφτηκε κατ΄ εντολήν της Μόσχας. Ήταν στημένο! Μιλάμε για ΤΕΤΟΙΟΥ ΜΕΓΕΘΟΥΣ απόκρυψη γεγονότων και διαστρέβλωσή τους. Επιπλέον η συγγράψασα το άρθρο, η Brady, ήταν και αυτή, είτε σταλινική μέχρι το κόκαλο, είτε πράκτορας τού Στάλιν. Μέχρι σήμερα δεν αποχαρακτηρίζονται αρχεία του FBI που την αφορούν, με το πρόσχημα ότι παραμένουν απόρρητα επειδή η κοινοποίησή τους θα θίξει τα συμφέροντα των ΗΠΑ!7
Και δυστυχώς δεν είναι μόνο αυτό. Επειδή η δημοσιογράφος – κατάσκοπος επέδειξε μια πρωτοφανή απανθρωπιά όταν μετά τη φυλάκιση του Ράιχ και το θάνατό του στη φυλακή δήλωνε με επιστολή της προς την FDA πλήρως ευχαριστημένη! «…Νιώθω δημοσιογραφική διέγερση μαθαίνοντας ότι ένα άρθρο μου που έγραψα πριν χρόνια(το λιβελογράφημα είχε γραφτεί πριν 8 χρόνια)ήταν ο κύριος μοχλός για να επέλθουν τέτοια θετικά αποτελέσματα»!8
Τέτοια κτηνωδία. Ούτε καν μια στοιχειώδης έκφραση λύπης για την απόλυτη καταστροφή ενός επιστήμονα και το θάνατό του, για τον οποίο η «δημοσιογράφος» ήταν μεταξύ εκείνων που έβαλαν το λιθαράκι τους. Και το θλιβερό για τη δημοσιογραφία και τους «New York Times», είναι ότι αυτά τα γεγονότα συνεχίζουν να μην γίνονται αντιληπτά ή να αποκρύπτονται.
Όσο για την «έρευνα» του οργανισμού τροφίμων και φαρμάκων (FDA), πάνω στη βασική φυσική έρευνα… ποτέ δεν έγινε καμία πραγματική έρευνα, γιατί δεν είχαν ιδέα τι ερευνούν κατά τα πρώτα πέντε χρόνια.
Όταν ξύπνησαν και δόθηκε εντολή για εργαστηριακούς ελέγχους, εκ των υστέρων αποδείχθηκε ότι οι εργαστηριακές έρευνες που έγιναν καταδολίευσαν κάθε αρχή επιστημονικής δεοντολογίας. Τα πειράματα ελέγχου, για να βρουν εάν ισχύουν ορισμένες μόνο από τις ανακαλύψεις τού Ράιχ σχετικά με την οργόνη, δεν θα σκέφτονταν να τα πραγματοποιούσαν ούτε μέτριοι μαθητές λυκείου. Αυτά αποκαλύφθηκαν αφού άνοιξαν τα αρχεία με τα πειράματα που πραγματοποιήθηκαν για λογαριασμό της FDA, αρχεία που κρατούσε πεισματικά σφραγισμένα η Υπηρεσία. Αρχεία που δεν τόλμησε να τα παρουσιάσει ούτε καν στη δίκη που η ίδια δρομολόγησε σε βάρος τού Ράιχ, παρά το γεγονός ότι ο ίδιος ζητούσε συνεχώς την παρουσίαση των ερευνών της. Όλα αυτά τα αγνοεί ή τα παραλείπει η δημοσιογράφος των έγκριτων «Νιου Γιορκ Τάιμς».
Στην πραγματικότητα εξαπολύθηκε κυνήγι μαγισσών εναντίον τού Ράιχ για να τον «πιάσουν» με οποιαδήποτε κατηγορία και να γελοιοποιήσουν το σύνολο του έργου του… ψάχνοντας να βρουν ευγνώμονες θεραπευόμενους, αν υπέπεσε στην αντίληψή τους «οίκος ανοχής» ή απάτη και εάν θεωρούσαν ότι ο συσσωρευτής οργόνης δεν τους βοήθησε! Δυστυχώς για αυτούς δεν βρήκαν ούτε έναν δυσαρεστημένο χρήστη! Ποτέ δεν «προστάτεψαν το κοινό από απάτη»και στο τέλος, ο Ράιχ καταδικάστηκε, όχι επειδή αποδείχτηκαν λανθασμένες οι έρευνές του, αλλά για απείθεια δικαστηρίου.
***
«Ο οργανισμός κατέληξε πως η ‘‘οργόνη’’ δεν υπάρχει και πως οι ‘‘συσσωρευτές οργόνης’’ είναι απατεωνιά. Επιπλέον […] υπονοείται από τις εσωτερικές σημειώσεις της FDA πως ολόκληρο το έργο του Ράιχ ήταν προκάλυμμα σε κύκλωμα σωματεμπορίας».
Η «αντικειμενική γράφουσα» εμφανίζει κι εδώ ασυγχώρητη ιστορική άγνοια που αγγίζει τα όρια της λασπολογίας επειδή:
1ον. Αγνοεί το περιεχόμενο της πλέον συστηματικής και τεκμηριωμένης έρευνας στα αρχεία της FDA που έγινε από τον πανεπιστημιακό καθηγητή Jerome Greenfield και περιέχεται στο βιβλίο του «Wilhelm Reich Vs. USA» όπου αποκαλύπτεται ότι οι ιδέες περί κυκλώματος σωματεμπορίας και άλλες αθλιότητες ήταν η αρχική, γελοία και αφελής ιδέα της FDA, για την οποία αργότερα δηλώθηκε (ψευδώς) από τον επικεφαλής της έρευνας προς τον δικηγόρο τού Ράιχ ότι ουδέποτε ήταν ιδέα τής FDA…
2ον. Αγνοεί επίσης την κριτική για το άνω βιβλίο, που δημοσιεύθηκε στην ίδια της την εφημερίδα, στους «Νιου Γιορκ Τάιμς», το 1974. Στην κριτική αυτή (η οποία αν και έχει αρκετά ανιστόρητα σημεία) δηλώνεται σαφώς ότι «ο Ράιχ πίστευε πως οφείλουμε να επιτρέψουμε χωρίς τιμωρίες την ελεύθερη έκφραση της σεξουαλικότητας σε έφηβους και ενήλικες, αλλά μισούσε την πολυγαμία και αναθεμάτιζε τη σεξουαλική γυμναστική»!9
3ο. Παραπληροφορεί ωμά τους αναγνώστες τής εφημερίδας της επειδή οι εσωτερικές σημειώσεις της FDA ΔΕΝ δείχνουν ότι«ολόκληρο το έργο του Ράιχ ήταν προκάλυμμα σε κύκλωμα σωματεμπορίας». Το αντίθετο!
Το αντίθετο επίσης δείχνουν και οι αναμνήσεις των πρακτόρων της Υπηρεσίας που συμμετείχαν στην έρευνα σε βάρος του Ράιχ, που βρίσκονται διαθέσιμες στο ίντερνετ.1011 Πραγματικά είναι να απορεί κανείς σε ποιο όνειρό της είδε η δημοσιογράφος μας αυτές τις ανύπαρκτες εσωτερικές σημειώσεις τις οποίες καταγράφει ως ιστορική πραγματικότητα!
4ο. Αγνοεί ή δεν αντιλαμβάνεται το πασιφανές γεγονός ότι δεν θα μπορούσε να σταθεί σε κανένα δικαστήριο η κατηγορία πως οι συσσωρευτές οργόνης τού Ράιχ ήταν απάτη και όλα όσα έγραφε δεν ήταν τίποτα άλλο παρά προσπάθεια να πουληθούν οι συσσωρευτές, δηλαδή έμμεση διαφήμιση, επειδή ο Ράιχ δημοσίευε εκτός από τις επιτυχίες του ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΠΟΤΥΧΙΕΣ του, ενώ δεν υπάρχει σε κανένα κείμενό του ο ισχυρισμός ότι προσφέρει πλήρη θεραπεία για τον καρκίνο ή άλλη ασθένεια, παρά το γεγονός ότι υπήρχαν ορισμένες τέτοιες περιπτώσεις.
Επιπλέον στις αρχές τού 1947 που ξεκίνησε η έρευνα τής FDA, ο Ράιχ είχε σταματήσει να εργάζεται με καρκινοπαθείς ασθενείς. Από τους 170 συσσωρευτές οργόνης που είχαν δοθεί στο κοινό για ατομική χρήση, μόνο 2 χρησιμοποιούνταν για τον καρκίνο. Και δυστυχώς…, πολύ δυστυχώς για την FDA, αυτοί οι ασθενείς δεν επιβλέπονταν από τον Ράιχ αλλά από γιατρούς μαθητές του.
Πηγαίνοντας στην αυθεντικότητα ή όχι των ανακαλύψεων του Ράιχ αξίζει να αναφερθούμε στην ανακάλυψή του για τις επουλωτικές ιδιότητες της οργόνης και το πώς η FDA απέκρυψε αυτό το γεγονός όταν διαπιστώθηκε με τα δικά της πειράματα.
Ο Ράιχ είχε βρει ότι είναι πολύ βοηθητικό το οργονοβόλο στην περίπτωση εγκαυμάτων. Πρόκειται για ένα μικρό συσσωρευτή οργόνης διαστάσεων περίπου 30Χ30 εκ.. Φέρει μεταλλικό εύκαμπτο σωλήνα που ξεκινώντας από τον συσσωρευτή καταλήγει σε μεταλλικό χωνί το οποίο εκπέμπει τη ροή τής οργόνης στο επιθυμητό σημείο τού σώματος.
Η FDA ζήτησε να ελεγχθεί εάν πράγματι το οργονοβόλο βοηθά στην επούλωση εγκαυμάτων. Παρά το γεγονός ότι ο έλεγχος έγινε σε εντελώς διαφορετικές συνθήκες, άρα το πείραμα επιβεβαίωσης δεν έχει εγκυρότητα, αποδείχθηκε ότι η οργόνη λειτουργεί. Και πώς αποδεικνύεται αυτό; Από τα ίδια τα αρχεία της FDA, που περιγράφουν το πείραμα και η Υπηρεσία τα κρατούσε διπλοκλειδωμένα, για τα οποία η δημοσιογράφος μας έχει τραγική άγνοια.
«Από έκρηξη μιας σόμπας ένας άνθρωπος κάηκε σε πρόσωπο, αυτιά, μύτη, αυχένα, πλάτη, μπράτσα, δάχτυλα και οι καρποί του γέμισαν φουσκάλες. Μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο (και του έγινε η εξής αγωγή). Στην άκρη τού σωλήνα ενός οργονοβόλου εφαρμόσθηκε ένα χωνί διαμέτρου 15 εκατοστών. Αυτό το χωνί τοποθετήθηκε σε απόσταση περίπου 10 εκατοστών στη δεξιά πλευρά τού αυχένα του για 20 λεπτά. Μέσα σε πέντε λεπτά, ο πάσχων δήλωσε ότι νιώθει καλύτερα σε εκείνο το σημείο και πονάει λιγότερο, από όσο στα άλλα σημεία τού σώματός του. Δεκαπέντε λεπτά μετά τη λήξη τής αγωγής συνέχιζε να νιώθει καλύτερα στον αυχένα παρά σε άλλα σημεία. Την επόμενη ημέρα δεν υπήρχαν φουσκάλες εκεί που του έγινε αγωγή με οργονοβόλο, αλλά υπήρχαν φουσκάλες σε πρόσωπο, μέτωπο, δεξί αυτί, πλάτη και δεξί χέρι. Ο αυχένας παρουσίαζε αρμονική βελτίωση, ενώ στις άλλες περιοχές εξακολουθούσαν να υπάρχουν φλύκταινες, κρούστα καμένου δέρματος και φουσκάλες»!..
Αυτά τα σοκαριστικά αναφέρονται μεταξύ άλλων, στα ίδια τα αρχεία τής FDA, όπου στο συγκεκριμένο πείραμα, εμφανίστηκε σημαντική βελτίωση σε έγκαυμα με τη χρήση συσκευής οργόνης.
Δυο ακόμα αναμφισβήτητα γεγονότα από τα αρχεία της FDA:
1ο. Ο Ράιχ είχε βρει ότι ένα ηλεκτροσκόπιο εμφανίζει βραδύτερη εκφόρτιση όταν τοποθετείται μέσα σε έναν συσσωρευτή οργόνης παρά έξω από αυτόν. Η ερμηνεία που έδωσε ήταν ότι η επίδραση τής οργονοενέργειας επενεργεί και καθυστερεί την εκφόρτισή του.
Η FDA ζήτησε από δυο φυσικούς να ελέγξουν τους ισχυρισμούς του. Θα περίμενε κάποιος οι δυο φυσικοί να αγνοούν τις φυσικές ιδιότητες τής οργόνης, όπως φαίνεται σαφώς και από τα σχόλιά τους. Θα περίμενε όμως να έχουν όμοιες απόψεις για ένα γεγονός που βρίσκεται στο χώρο των γνώσεών τους, όπως είναι οι ιδιότητες τού ηλεκτροσκοπίου. Παραδόξως, για το ίδιο γεγονός, τη βραδύτερη εκφόρτιση τού ηλεκτροσκοπίου, οι δυο «φυσικοί» έδωσαν αλληλοσυγκρουόμενες ερμηνείες.12
2ο. Ο πράκτορας της FDA Wood πραγματοποίησε αρκετές επισκέψεις στην κωμόπολη Ρέιντζλι και στο Όργονον προκειμένου να λάβει τις ειδικές πληροφορίες που είχε ζητήσει ο επικεφαλής της έρευνας για τον Ράιχ, Wharton. Ο Jerome Greenfield βασιζόμενος σε απόρρητα αρχεία της FDA, αναφέρει στο βιβλίο του ότι κατά τη διάρκεια της συνέντευξης του πράκτορα Wood με τον Ράιχ, εμφανίστηκε ένας ηλικιωμένος που ονομαζόταν Sylvester Brackett. «…Ήταν ένας από τους ασθενείς του Ράιχ, που τον κουράριζε δωρεάν ο Ράιχ, ο οποίος κατάφερε να χρησιμοποιήσει τον συσσωρευτή. Ήταν προηγουμένως καθηλωμένος στο κρεβάτι με αρθρίτιδα για τρία χρόνια, χωρίς να έχει καμία δυνατότητα να περπατήσει ή να χρησιμοποιήσει τα χέρια του, ενώ τώρα, όπως παρατήρησε ο Wood, μπορούσε να αυτο-εξυπηρετείται, να μετακινεί τα δάχτυλά του και να περπατάει ‘‘αρκετά καλά΄’. ‘‘‘Ήταν ο τύπος που χρησιμοποιείται στα δικαστήρια ως αυθεντικός μάρτυρας’’, αναφέρει ο Wood και ο δρας Ράιχ ένιωθε πολύ χαρούμενος δείχνοντας τη θαυμαστή ιστορία του κ. Brackett για την ανάδειξη αυτής της ιστορίας θεραπείας με τη χρήση συσσωρευτή».13
Βλέπουμε λοιπόν την γράφουσα στους «Νιου Γιορκ Τάιμς» να μην εμφανίζει κανένα δείγμα εμπεριστατωμένης γνώσης, ένα γεγονός που θα της έδινε το δικαίωμα να διατυπώνει έγκυρη γνώμη, ούτε αγανάκτησης, ούτε καν διαφωνία για μια εξωφρενικώς ψευδή κατηγορία. Αντιθέτως, κρύβεται πίσω από μια δήθεν «αντικειμενικότητα» και δεν «παίρνει μέρος» για να «αφήσει τον αναγνώστη να αποφασίσει ποια είναι η αλήθεια». Ποια αλήθεια;
Τα ΥΠΟΝΟΟΥΜΕΝΑ ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ: ΙΣΩΣ ΤΕΛΙΚΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΕΡΙ ΟΡΓΟΝΗΣ ΝΑ ΗΤΑΝ ΠΡΟΚΑΛΥΜΜΑ ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΗΡΧΕ ΠΟΡΝΕΙΟ, ΠΟΙΟΣ ΞΕΡΕΙ…
***
«Ο ομοσπονδιακός δικαστής της πολιτείας Μέιν, Τζον Κλίφορντ διέταξε να καταστραφεί οποιαδήποτε εφημερίδα η φυλλάδιο περιέχει αναφορά στην οργονοενέργεια, να καταστραφούν όλοι οι συσσωρευτές, και να ‘‘παρακρατηθούν’’ από την κυκλοφορία όλα τα αντίτυπα βιβλίων που έχουν αναφορά στην οργόνη, έως ότου εξαλειφθούν τέτοιες αναφορές».
Ψέμα διά παραλείψεως.
Επειδή ο αδαής αναγνώστης αφήνεται να πιστέψει ότι ο δικαστής πέρασε από τη βάσανο τής δικαστικής κρίσης τα ντοκουμέντα της FDA που αποδείκνυαν ότι η οργόνη δεν υπάρχει και διαπιστώνοντας ότι πρόκειται για απάτη εξέδωσε την απόφασή του περί καταστροφής διαφημιστικών εντύπων!
Παραλείπεται το γεγονός ότι ο δικαστής με το σκεπτικό ότι ο Ράιχ περιφρόνησε το δικαστήριο, απλώς υιοθέτησε τα ασφαλιστικά μέτρα της FDA,14 τα οποία είχαν γραφεί από τον νομικό της εκπρόσωπο και πιθανώς σε συνεργασία (κι εδώ έχουμε ένα ακόμα δικαστικό σκάνδαλο) με τον ομοσπονδιακό εισαγγελέα Μιλς,15 ο οποίος ήταν προηγουμένως νομικός σύμβουλος και κατά κάποιο τρόπο φίλος τού Ράιχ, έχοντας μάλιστα συζητήσει με τον Ράιχ το ζήτημα τής έρευνας τής FDA σε βάρος του πελάτη του, ενώ ταυτόχρονα ήταν πλήρως ενήμερος για τα περισσότερα βιοφυσικά εργαστηριακά πειράματα τού Ράιχ και για τα αποτελέσματά τους!16
Επίσης, παραλείπεται κάθε αναφορά στο γεγονός της καταστροφής όχι μόνο του ΣΥΝΟΛΟΥ ΤΗΣ ΟΡΓΟΝΟΜΙΚΗΣ ΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ, μα επίσης ΚΑΘΕ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΟΥ ΡΑ΄Ι΄Χ, συμπεριλαμβανομένων πρότερων ψυχαναλυτικών και φιλοσοφικών του έργων: Το πασίγνωστο «Άκου Ανθρωπάκο!», «η Δολοφονία του Χριστού», η ευρύτατα αναγνωρισμένη «Ανάλυση του Χαρακτήρα» που προσέφερε την πρώτη συστηματοποίηση της ψυχαναλυτικής τεχνικής, «Η Μαζική Ψυχολογία του Φασισμού», «Η Σεξουαλική Επανάσταση», το «Άνθρωποι σε Μπελάδες», εφημερίδες και περιοδικά με δημοσιεύσεις επιστημονικών ευρημάτων… Τα πάντα, ακόμα και όταν δεν περιείχαν καμία αναφορά στην οργόνη!
ΤΑ ΥΠΟΝΟΟΥΜΕΝΑ ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ:
ΕΝΤΑΞΕΙ, Ο ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΑΠΛΩΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ ΚΑΙ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΗ ΔΙΑΚΙΝΗΣΗ ΑΜΦΙΛΕΓΟΜΕΝΩΝ ΣΥΣΚΕΥΩΝ ΟΡΓΟΝΗΣ, ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ΔΑ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΕ ΦΟΒΕΡΟ!
Μακάρι να ήταν έτσι απλό και αθώο.
Αυτός ο Οργανισμός κυνήγησε συστηματικά τον Ράιχ για 10 χρόνια, χρησιμοποιώντας ακόμα και παράνομες μεθόδους, φτάνοντας στο σημείο να δαπανήσει το ένα τέταρτο του προϋπολογισμού του για να το καταφέρει, ενώ έλαβε βοήθεια γι΄ αυτή τη δίωξη ακόμα και από το FBI, το οποίο είχε αρχίσει για άλλους λόγους έρευνα για τον Ράιχ τον Μάρτιο του 1940 με βάση ψευδείς πληροφορίες.
Βασισμένο σε «αξιόπιστες πληροφορίες», το FBI πίστευε, ότι ο Ράιχ ήταν μέλος της Ιατρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος Αμερικής και επικεφαλής έκδοσης του περιοδικού «Health and Hygiene», και ότι είχε αυξημένη επιρροή στις γυναίκες γιατρούς, όταν στους μαθητές του δεν υπήρχε ούτε μια γυναίκα γιατρός κι επίσης ότι δίδασκε πολιτική οικονομία στο Communist Workers School. Πληροφορίες δηλαδή που είχαν πραγματική βάση, όση βάση έχουν οι ισχυρισμοί πως υπάρχουν πίθηκοι της Γης με κίτρινο χρώμα σε βάση εξωγήινων στη Σελήνη…
Κι εδώ έχουμε κάποια ενδιαφέροντα και αποκαλυπτικά γεγονότα. Σχετικά με το βιβλίο των εκατοντάδων ιστορικών μισο-διαστρεβλώσεων, με τον τίτλο «Adventures in the Orgasmatron: How the Sexual Revolution Came to America» του Christopher Turner, οι «Νιου Γιορκ Τάιμς» δημοσίευσαν ένα άρθρο – κριτική του γνωστού διανοούμενου Κρίστοφερ Χίτσενς.17 Αυτός είδε πως όλα είναι αρκούντως καλά στο βιβλίο – διαστρέβλωση. Δεν αντιλήφθηκε τις χονδροειδείς ερμηνείες, και τις ιστορικές αλλοιώσεις, όπως δεν αντιλήφθηκε για παράδειγμα το σημείο εκείνο όπου ο συγγραφέας του μεροληπτικού βιβλίου σε βάρος του Ράιχ, παραθέτει την γκάφα τού FBI ως ιστορικό γεγονός!
Ποιο είναι αυτό; Όταν δηλαδή ο διευθυντής του FBI, Χούβερ, πληροφορούσε τους πράκτορες της Υπηρεσίας ότι ο Ράιχ είναι μέλος του Κ.Κ. της Αμερικής, επικεφαλής της ιατρικής εκδοτικής επιτροπής του Κ.Κ., ότι διδάσκει πολιτική οικονομία και άλλα παραμύθια.18
Ο συγγραφέας του βιβλίου και των μισο-διαστρεβλώσεων έκρυψε τη συνέχεια. Ότι δηλαδή το FBI διόρθωσε το λάθος του καθώς αντιλήφθηκε ότι επρόκειτο για έναν άλλο Βίλχελμ Ράιχ. Περιέργως, ο συγγραφέας Christopher Turner, αν και προφανώς έχει διαβάσει τα αρχεία του FBI, δεν το κατάλαβε, ούτε φυσικά οι «Νιου Γιορκ Τάιμς»…
Επίσης παραλείπεται, (λόγω άγνοιας;) στη νεκρολογία των «Νιου Γιορκ Τάιμς» το σημαντικότατο γεγονός πως όταν 15 γιατροί, μαθητές του Ράιχ, δήλωσαν στον δικαστή πως η δίωξη εναντίον του Ράιχ παρεμβαίνει στη συνταγματικά κατοχυρωμένη ελευθερία άσκησης τής ιατρικής πρακτικής τους και ότι πρέπει να συμμετέχουν ως θιγόμενοι στη δικαστική διαδικασία19 η απάντηση τού δικαστηρίου ήταν πως η δίωξη για τους συσσωρευτές αφορά τον Ράιχ, πως είναι in personam, δηλαδή μόνο εναντίον τού Ράιχ και ότι αυτοί μπορούν να ασκούν όπως νομίζουν την ιατρική πρακτική τους από τη στιγμή που δεν μεταφέρουν συσσωρευτές οργόνης μεταξύ πολιτειών και δεν συνεργούν με τον Ράιχ στην παραβίαση των αποφάσεων τού δικαστηρίου!20
Από το δικαστήριο υποστηρίχθηκε ότι η δικαστική διαδικασία δεν τους αφορά και ότι «από τη στιγμή που ο μοναδικός σκοπός της αίτησής τους για συμμετοχή είναι να επιβεβαιωθεί η ισχύς της οργονομίας, ένα ζήτημα που είναι δευτερεύον με το κύριο ζήτημα»(!), δεν μπορούν να συμμετέχουν.. Και εξάλλου, έπρεπε να καταθέσουν νωρίτερα την ένστασή τους…
Και το δικαστήριο σημείωνε επίσης τις εξής παραδοξότητες:
«…Από τη στιγμή που οι αιτούντες δεν είναι άτομα που σχετίζονται με την πρωταρχική διαδικασία, η δραστηριότητά τους στον τομέα της οργονομίας παραμένει χωρίς περιορισμούς ακόμη και αν αφορά τα θέματα που απαγορεύονται με αυτή την απόφαση του δικαστηρίου, εφόσον ενεργούν ανεξάρτητα από τους ονομαζόμενους κατηγορούμενους»!…
Πραγματικά εντυπωσιακό. Η δραστηριότητα οργονομιστών γιατρών που χρησιμοποιούσαν συσσωρευτές οργόνης για την αγωγή ασθενών τους «παραμένει χωρίς περιορισμούς»…
Και στη συνέχεια: «…Το σκεπτικό επί του οποίου οι προσφεύγοντες στηρίζουν τον ισχυρισμό τους είναι εσφαλμένο. Όπως έχει ήδη διαπιστώσει το Δικαστήριο, οι προσφεύγοντες δεν ‘‘δεσμεύονται’’ από την πρωτογενή δικαστική διαδικασία και ως εκ τούτου, τα δικαιώματά τους όσον αφορά την οργονομία ουδέποτε τέθηκαν υπό αμφισβήτηση»….21
Άρες μάρες, κουκουνάρες.
***
«H αντι-κουλτούρα αναζήτησε (τα βιβλία του Ράιχ) στα τέλη του ‘60. Ο συσσωρευτής οργόνης έχαιρε αναβιώσεως, με τύπους όπως ο Νόρμαν Μέιλερ, ο Σαούλ Μπέλοου και ο Σον Κόνερι και παρόμοιους τέτοιους να γίνονται φανς».
…Φανς;;;
Θα πρέπει να είναι κανείς πραγματικά υπνωτισμένος από την παραπληροφόρηση για να «μην προσέξει» την κοροϊδία.
Η περιορισμένη έως ανύπαρκτη γνώση δημοσιογράφων, κριτικών και άλλων «καλάμων», που αναφέρονται μέσα από τις σελίδες των «New York Times», στο έργο του Ράιχ και ειδικά για τον συσσωρευτή οργόνης, δεν εκφράζεται με ταπεινότητα ή επιφύλαξη, όπως κάνει κάθε άτομο που δεν γνωρίζει ένα ζήτημα, αλλά αντίθετα με υπεροψία, ειρωνεία και κυρίως με ουρανομήκεις και ανιστόρητες γελοιότητες. Επειδή πώς αλλιώς μπορεί να περιγραφούν οι αναφορές τού Jeffrey Lieberman, επικεφαλής τού τμήματος Ψυχιατρικής στο Columbia University College, ο οποίος στο βιβλίο του που κυκλοφόρησε μόλις το 2015 αναφέρει τον Ράιχ ως έναν μεταξύ των τσαρλατάνων. Προσέξτε τα απίθανα, ανιστόρητα και λανθασμένα που παραθέτει αυτό το άτομο στο βιβλίο του στα οποία βασίζει τα βαρύγδουπα και λανθασμένα συμπεράσματά της, παπαγαλίζοντάς τα μια άλλη «έγκυρη» βιβλιοκριτικός των «Τάιμς».22
Ο Ράιχ ένας Αυστριακός ψυχίατρος «απέδωσε την αιτία των ψυχικών ασθενειών στην παρεμπόδιση των κρυμμένων ενεργειακών ρευμάτων που τα ονόμαζε οργόνες και συνταγογραφούσε την αγωγή στους ασθενείς να βγάζουν τα ρούχα τους μένοντας με τα εσώρουχα με ένα σωλήνα να κρέμεται γύρω στο λαιμό τους στριμωγμένοι σε ένα ‘‘συσσωρευτή οργόνης’’ μεγέθους ντουλάπας»!23
Από την άλλη μεριά στη νεκρολογία δεν διαβάζουμε ούτε λέξη για σοβαρούς, διακεκριμένους επιστήμονες που επανειλημμένα ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΑΝ τα εργαστηριακά ευρήματα του Ράιχ. Ούτε λέξη για την παγκόσμια επιτυχία των θεραπευτικών του μεθόδων, για πάμπολλες μαρτυρίες ασθενών, για τη μεγάλη επιρροή του στην τέχνη και τη φιλοσοφία, για τη γιγαντιαία επιρροή του σε πολυάριθμες θεραπείες (λεγόμενες και «σωματικές», από την gestalt ως την alexander-technik).
Ούτε λέξη από όλα αυτά. Μόνο «the likes of» (υποτιμητική φράση) εκκεντρικοί ηθοποιοί, χασικλήδες μπίτνικς, χίπις, περιθωριακοί και αμφιλεγόμενα άτομα με ποινικό μητρώο για απόπειρα ανθρωποκτονίας όπως ο Μέιλερ, βρίσκουν ελκυστικό το Ράιχ.
Η ΥΠΟΝΟΟΥΜΕΝΗ ΛΑΣΠΟΛΟΓΙΑ ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ: O ΡΑΪΧ ΗΤΑΝ ΤΟΣΟ ΤΡΕΛΟΣ ΠΟΥ ΜΟΝΟ ΣΕ ΤΡΕΛΟΥΣ ΑΡΕΣΕΙ.
***
Αρκετά αγανακτήσαμε. Τα δεδομένα είναι αρκετά για να πείσουν τον αναγνώστη τουλάχιστον για τούτο: η στρατηγικά τοποθετημένη ειρωνεία, η περιφρόνηση, οι μισοαλήθειες και οι παραλείψεις δεν είναι τυχαίες.
Οι «New York Times» δίνουν φιλόξενο χώρο για παρόμοια ανιστόρητα ή συκοφαντικά άρθρα εναντίον του Ράιχ ΑΝΑ ΤΑΚΤΑ ΧΡΟΝΙΚΑ ΔΙΑΣΤΗΜΑΤΑ! Μπήγοντας καινούργια καρφιά στο φέρετρό του. Ξεσκίζοντας κάθε ίχνος αξιοπρέπειας και συμπάθειας στα μάτια του αναγνώστη. Δαπανώντας μεγάλη προσπάθεια ώστε κανείς ποτέ να μην πάρει το έργο του στα σοβαρά.
Απέκρυψαν στο παρελθόν και συνεχίζουν να αποκρύπτουν σε κάθε άρθρο τους, το φιάσκο τής FDA, με τα δήθεν επιστημονικά πειράματά της. Η απόδειξη βρίσκεται στο εξής γεγονός:
Στην κριτική για το βιβλίο τού Jerom Greenfield, «Wilhelm Reich vs. the USA», που δημοσιεύθηκε στους «Νιου Γιορκ Τάιμς», δεν αναφέρεται λέξη για όσα παραθέτει ο Greenfield, με τα οποία αποδεικνύεται ότι τα πειράματα που διεξήγαν κορυφαία πανεπιστήμια ήταν αντιεπιστημονική και στα όρια τού γελοίου. Στην κριτική για το βιβλίο του Greenfield όχι μόνο αποκρύπτονται ή παραβλέπονται αυτά τα γεγονότα αλλά ο βιβλιοκριτικός σαν να μην γνωρίζει ανάγνωση, δηλώνει με περίσσιο θράσος ότι ελέγχθηκαν εργαστηριακά οι συσσωρευτές οργόνης τού Ράιχ στην Mayo Clinic, στο M.I.T., στο Johns Hopkins, στο Πανεπιστήμιο τού Σικάγου και αλλού, και όλα αυτά τα πειράματα έδειξαν αρνητικά αποτελέσματα!
Εδώ δεν έχουμε μόνο διαστρέβλωση τής ιστορικής αλήθειας, αλλά και την παράθεση μιας άποψης ενός βιβλιοκριτικού η οποία όχι μόνο δεν υπάρχει στο βιβλίο, αλλά δεν υπάρχει πουθενά αλλού(!!), είναι δηλαδή μια επινοημένη άποψη ή απολύτως εξωπραγματική φαντασίωση, με την οποία είτε το αντιλαμβανόταν είτε όχι αυτό που συμβαίνει, όταν έγραφε τέτοια εξωπραγματικά, είναι ότι απέκρυπτε όλα όσα αναφέρει ο Greenfield για το φιάσκο τής FDA, δίνοντας μάλιστα την εντύπωση ο διανοούμενος βιβλιοκριτικός μας ότι τα περί αρνητικών αποτελεσμάτων με τους συσσωρευτές οργόνης αναφέρονται στο βιβλίο!
Τι να πεις και τι να αφήσεις με αυτό το αστειο-γράφημα όταν διαβάζουμε ότι«…η βεντέτα ξεκίνησε το 1947 από τη στιγμή που το περιοδικό ‘‘New Republic’’ ήταν εξαγριωμένο από την επιμονή του Ράιχ να δηλώνει πως ο φασισμός και ο κομουνισμός είναι παρόμοια άρρωστα συστήματα και καταπιεστικά. Τότε οι αξιωματούχοι τής FDA δραστηριοποιήθηκαν σκανδαλισμένοι από τις σεξουαλικές απόψεις τού Ράιχ».24
Το ανωτέρω κείμενο που δημοσιεύθηκε στους «New York Times» το 1974, όπως και τα λιβελογραφήματα της Μπρέιντι, που πιθανότατα γράφτηκαν κατ΄ εντολήν του Στάλιν το 1947 στο περιοδικό «New Republic» «ξυπνώντας» την FDA εναντίον του Ράιχ, αν και βρίσκονται έτη φωτός μακριά από την πραγματικότητα αναπαράχθηκαν και αναπαράγονται (με μύριες γελοίες, ανιστόρητες ή συκοφαντικές παραλλαγές) στα σαλόνια, όπου σχολιάζονται μεταξύ τυρός και αχλαδιού μαζί με δηλητηριώδη χάχανα από «γνώστες» του θέματος, είτε δημοσιεύονται σε έντυπα κύρους όπως οι «Τάιμς», σε εγκυκλοπαίδειες ή ακόμα και σε πανεπιστημιακά εγχειρίδια!
Αυτή η αθλιότητα συνέβη και συμβαίνει κυρίως επειδή αρκετά από τα σκουπιδογραφήματα είχαν την υπογραφή διανοουμένων, (όπως ο βιβλιοκριτικός των «Τάιμς» Nathan Hale25), δίνοντας γραμμή, (αλλά και τη δυνατότητα) λόγω του κύρους των αρθρογράφων να αρπάξουν την ευκαιρία ένα σωρό άσχετοι ή δόλιοι δημοσιογράφοι ή επιστήμονες από κάθε χώρο για να αναμασούν συκοφαντικά μάντρα ή ανιστόρητες αερολογίες.
Με αυτό τον τρόπο αγνοούνται μεταξύ πάρα πολλών άλλων:
1. Η πλέον έγκυρη έρευνα που έχει γίνει ποτέ στα ίδια τα κρυφά αρχεία τής FDA, με την οποία αποδείχτηκε μια εντελώς διαφορετική πραγματικότητα.
2. Τα άρθρα στα οποία ελέγχονται σημείο προς σημείο τα μαϊμού πειράματα τής FDA δημοσιευμένα στο «Journal of Orgonomy», 26 και
3. Η έξοχη έρευνα, δημοσιευμένη στο βιβλίο «Wilhelm Reich and the Cold War»,27 με την οποία αποκαλύπτεται ο υπόγειος πόλεμος εναντίον του Ράιχ από πράκτορες του Στάλιν, από το «New Republic», (και όχι μόνο), όταν στο τιμόνι έκδοσης και ιδιοκτήτης του περιοδικού ήταν ένας κορυφαίος πράκτορας του Στάλιν!
Ένα ακόμα, και προφανώς όχι τελευταίο, δείγμα είναι η διθυραμβική «κριτική» των «New York Times» για το χυδαίο, τοξικά κουτσομπολίστικο και προμελετημένα ανιστόρητο βιβλίο «Περιπέτειες στην οργασμομηχανή» του Τέρνερ, που περιέργως αφιέρωσε μια ζωή για να βρει κάθε φανταστική ή πραγματική πηγή από όπου θα μπορούσε να εξάγει διαστρεβλωμένα τα δικά του συμπεράσματα για τον Ράιχ. Από τον τίτλο και μόνο ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ να είναι προφανής η αρνητική πρόθεση.
Δυστυχώς, δεν έγινε αντιληπτή. Όχι μόνο παραχώρησαν το χώρο της εφημερίδας στο συγγραφέα του βιβλίου για να αναπαραγάγει τα ανιστόρητα συμπεράσματά του,28 αλλά υποστήριξαν τα γλοιώδη υπονοούμενα και τα πονηρά γέλια που κρύβονται στις σελίδες του βιβλίου με την «αίγλη και αυθεντία» του γνωστού διανοητή, αλλά μέτριου γνώστη για το έργο του Ράιχ, Κρίστοφερ Χίτσενς,29ο οποίος υιοθέτησε το σκουπιδογράφημα του Κρίστοφερ Τέρνερ30καταλήγοντας με αυτό τον τρόπο να μπει στον ίδιο κουβά των γραφιάδων με εκείνους που ανασύρουν κατά καιρούς οι «Νιου Γιορκ Τάιμς» για να περάσουν από τη μηχανή του κιμά το έργο και την προσωπικότητα του Ράιχ.
Χειροκροτήστε τους!
Τίποτε από αυτά δεν είναι αθώο.
Το άρθρο – νεκρολογία – λασπολογία:
Mary Boyd Higgins, Wilhelm Reich’s Devoted Trustee, Is Dead at 93, by Katharine Q. Seelye. 1.23.2019
Κι εδώ ένα αντίστοιχο για τις συγκρίσεις:
Mary Boyd Higgins 13 October 1925 – 8 January 2019, by James Strick. 12.1.2019 – https://www.psychorgone.com/history/mary-boyd-higgins-13-october-1925-8-january-2019
* * *
«Είσαι µεγάλος, ανθρωπάκο, όταν τραγουδάς τα όµορφα, τρυφερά λαϊκά σου τραγούδια, ή όταν χορεύεις παλιούς χορούς στους ήχους του ακορντεόν, γιατί τα λαϊκά τραγούδια κάνουν καλό στην ψυχή κι είναι τα ίδια σε όλον τον κόσµο. Κι είσαι µεγάλος όταν λες στο φίλο σου: ‘’Ευχαριστώ τη µοίρα µου που κατόρθωσα κι έζησα τη ζωή µου ελεύθερος από τη βρωµιά και την απληστία, που βλέπω τα παιδιά µου να προκόβουν, που τα άκουσα να ψελλίζουν τα πρώτα τους λογάκια κι είδα να µαθαίνουν να χρησιµοποιοῦν τα χεράκια τους, να κάνουν τα πρώτα τους βήµατα, να παίζουν, να κάνουν ερωτήσεις, να γελούν και να ερωτεύονται, που µπόρεσα να διατηρήσω, µ’ όλη της την ελευθερία και την αγνότητά της την ευαισθησία µου στην άνοιξη και το απαλό αεράκι, στο κελάρυσµα του ρυακιού που περνά κοντά από το σπίτι µου και στο κελάηδισµα των πουλιών στα δάση, που δεν συµµετείχα στα κουτσοµπολιά των µοχθηρών γειτόνων µου, που έζησα τη χαρά στην αγκαλιά της συζύγου ή του συζύγου µου κι ένιωσα τη ζωή να κυλάει στο σώµα µου, που δεν έχασα το δρόµο µου στους δύσκολους καιρούς και που η ζωή µου είχε νόηµα και συνέχεια. Γιατί πάντα άκουγα την τρυφερή φωνή µέσα µου που έλεγε, ‘‘Μόνο ένα πράγµα έχει σηµασία: ζήσε µια γεµάτη, εὐτυχισµένη ζωή. Κάνε αυτό που σου λέει η καρδιά σου, ακόµα κι αν σε βγάλει σε µονοπάτια που οι αδύναµες ψυχές αποφεύγουν. Ακόµα κι όταν η ζωή είναι µαρτύριο, µην την αφήνεις να σε σκληραίνει’’».
Βίλχελμ Ράιχ
« Άκου ανθρωπάκο ! »
—————————————————-
ΑΠΟ ΕΔΩ ΚΑΤΕBΑΖΕΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΚΑΙ ΣΕ PDF


ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
«Wilhelm Reich Vs. the U.S.A», by NATHAN G. HALE JR. AUG. 11, 1974 – https://www.nytimes.com/1974/08/11/archives/wilhelm-reich-vs-the-usa-the-discoverer-of-the-orgone-by-jerome.html
«MY LIFE IN ORGONE BOXES»: WILLIAM BURROUGHS ON HIS SEXUAL SCIENCE EXPERIMENTS IN OUI MAGAZINE, 1977
«Wilhelm Reich Vs. USA», by Jerome Greenfield. W . W . Norton & Company, Inc. New York, 1974, (on page 62).
«Wilhelm Reich – Biologist», by James E. Strick. Harvard University Press, 2015.
«My Eleven Years with Wilhelm Reich», by Elsworth F. Baker, M.D. ACO Press, 2011, (on pages 30-55).
«In Defence of Wilhelm Reich: Opposing the 80-Years’ War of Mainstream Defamatory Slander Against One of the 20th Century’s Most Brilliant Physicians and Natural Scientists», by James DeMeo. Natural Energy Works, 2013, (on page 38).
«Wilhelm Reich & The Cold War», by James Edward Martin. Natural Energy Works, 2014, (on pages 329-332).
8«Wilhelm Reich Vs. USA», by Jerome Greenfield. W . W . Norton & Company, Inc. New York, 1974, (on page 60).
«Wilhelm Reich Vs. the U.S.A», by NATHAN G. HALE JR. AUG. 11, 1974 – https://www.nytimes.com/1974/08/11/archives/wilhelm-reich-vs-the-usa-the-discoverer-of-the-orgone-by-jerome.html
10 History of the U.S. Food and Frug Administration – Interview between: Charles A. Wood, Retired inspector and Fred L. Lofsvold, U.S. Food and Frug Administration – http://wayback.archive-it.org/7993/20170114031436/http://www.fda.gov/downloads/AboutFDA/WhatWeDo/History/OralHistories/SelectedOralHistoryTranscripts/UCM264196.pdf
11 HISTORY OF THE U. S. FOOD AND DRUG ADMINISTRATION – Interview between: Arthur A. Dickerman Retired Principal Attorney, OGC. and Fred L. Lofsvold U. S. Food & Drug Administration – http://wayback.archive-it.org/7993/20170114025627/http://www.fda.gov/downloads/AboutFDA/WhatWeDo/History/OralHistories/SelectedOralHistoryTranscripts/UCM263958.pdf
12 Blasband, R. (1972) An Analysis of the U.S. FDA’s Scientific Evidence Against Wilhelm Reich, Part 1: the Biomedical Evidence, Journal of Orgonomy, 6: 207-222.
Rosenblum, C. (1972b) An Analysis of the U.S. Food and Drug Administration’s Scientific Evidence Against Wilhelm Reich: Part 2 Physical Concepts, Journal of Orgonomy, 6: 222-231.
Rosenblum, C. (1973) An Analysis of the U.S. Food and Drug Administration’s Scientific Evidence Against Wilhelm Reich: Part 3 the Physical Evidence, Journal of Orgonomy, 7: 234-245.
13 «Wilhelm Reich Vs. USA», by Jerome Greenfield. W . W . Norton & Company, Inc. New York, 1974, (on page 69).
14 Complain for Injunction (Filed February 10, 1954) – DECREE OF INJUNCTION ORDER – (MARCH 19, 1954) by JUDGE CLIFFORD
15 Σ.τ.Μ.Κ.: Ιδού αυτά που αναφέρει ο μαθητής του Ράιχ, ψυχίατρος Έλσγουορθ Μπέικερ για τον δικηγόρο του Ράιχ: «Ο Πίτερ Μιλς ορίσθηκε το 1949 ως νομικός σύμβουλος τού Ιδρύματος Βίλχελμ Ράιχ και παρακολουθούσε κάθε συνεδρίαση για τα πιθανά νομικά προβλήματα. Σε ένα από αυτά ο Ράιχ τον ρώτησε για τη διανομή των συσσωρευτών οργόνης. Ο Μιλς έδωσε μια ασαφή απάντηση και με εντυπωσίασε επειδή έδειχνε ότι δεν ήθελε να αναμιχτεί στο ζήτημα λες και ένιωθε ότι υπήρχε κάτι ύποπτο με τους συσσωρευτές. Ήταν ένας ήσυχος, τυπολάτρης μικρός ανθρωπάκος, που κάποιος δεν θα ένιωθε άνετα μαζί του».«My Eleven Years with Wilhelm Reich, by Elsworth F. Baker, M.D. ACO Press, 2011, (on page 63).
Ο ίδιος άνθρωπος, γνώριζε σαφώς για την έρευνα της FDA σε βάρος του Ράιχ, όπως φαίνεται από το άνω σχετικό απόσπασμα και γνώριζε καλά τις ανακαλύψεις του Ράιχ, τις οποίες μάλιστα επικύρωνε σε ειδικό έγγραφο με την υπογραφή του. Εφτά χρόνια μετά, ο εισαγγελέας πλέον Μιλς, απάντησε με ασαφή τρόπο αγγίζοντας ίσως τα όρια της ψευδορκίας, σε διαδοχικές ερωτήσεις του Ράιχ σχετικά με το γεγονός της έρευνας εναντίον του Ράιχ από την FDA, εάν γνώριζε γι’ αυτή και για το εάν ήταν ταυτόχρονα σύμβουλος του Ράιχ και συμμετείχε στη διαδικασία εναντίον του. Επίσης απάντησε ψευδώς όταν ο Ράιχ τον ρώτησε κατά τη διάρκεια της δίκης εάν ήταν νομικός του σύμβουλος από το 1949, (όπως και ήταν), υποστηρίζοντας ότι ήταν νομικός σύμβουλό του από το 1950 ή το 1951. (United States Court of Appeals for the First Circuit – Wilhelm Reich, et al., Defendants – Appellants, v. United States of America, Appellee. No. 5160 – (From Record Appendix, Vol. II, Trial Record, pp. 223-240.)
16 «Where’s the Truth?», by Wilhelm Reich. Edited by Mary Boyd Higgins, Introduction by James E. Strick, Ph.D. Farrar, Straus and Giroux, New York, 2012 (on pages 60, 63, 90, 141).
18 FEDERAL BUREAU OF INVESTIGATION – DR. WILHELM REICH – PART 1 OF 6 – BUFILE: 100-14601 – SECTION 1.
19 Applicants for Intervention – ELSWORTH F. BAKER May 4,1954
20 «My Eleven Years with Wilhelm Reich», by Elsworth F. Baker, M.D. ACO Press, 2011, (on pages 281-286).
21 UNITED STATES of America, Plaintiff, v. The WILHELM REICH FOUNDATION, a Maine Corporation, Wilhelm Reich and Use Ollendorff, Defendants UNITED STATES of America, Plaintiff, v. The WILHELM REICH FOUNDATION, a Maine Corporation, Wilhelm Reich and Use Ollendorff, Defendants. – 17 F.R.D. 96 Civ. A. No. 1056 – United States District Court for the District of Maine – Decided November 17 1954 – Οrder Affirmed May 11, 1955. – https://www.ravellaw.com/opinions/bd2753550cbbcc3f98fa3e4bbb547dc9
22 «SHRINKS – The Untold Story of Psychiatry», by Jeffrey A. Lieberman with Ogi Ogas
23 «Shrinks», by Jeffrey A. Lieberman with Ogi Ogas – After World War II, psychiatry came into its own, balancing talk therapy with hard science, by Natalie Angier – https://www.nytimes.com/2015/03/29/books/review/shrinks-by-jeffrey-a-lieberman-with-ogi-ogas.html
24 «Wilhelm Reich Vs. the U.S.A»., by NATHAN G. HALE JR. AUG. 11, 1974 – https://www.nytimes.com/1974/08/11/archives/wilhelm-reich-vs-the-usa-the-discoverer-of-the-orgone-by-jerome.html
26 Blasband, R. (1972) An Analysis of the U.S. FDA’s Scientific Evidence Against Wilhelm Reich, Part 1: the Biomedical Evidence, Journal of Orgonomy, 6: 207-222.
Rosenblum, C. (1972b) An Analysis of the U.S. Food and Drug Administration’s Scientific Evidence Against Wilhelm Reich: Part 2 Physical Concepts, Journal of Orgonomy, 6: 222-231.
Rosenblum, C. (1973) An Analysis of the U.S. Food and Drug Administration’s Scientific Evidence Against Wilhelm Reich: Part 3 the Physical Evidence, Journal of Orgonomy, 7: 234-245.
27 «Wilhelm Reich & The Cold War», by James Edward Martin. Natural Energy Works, 2014.
28 «Adventures in the Orgasmatron», by CHRISTOPHER TURNER SEPT. 23, 2011 – https://www.nytimes.com/2011/09/23/books/review/adventures-in-the-orgasmatron.html

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.