Ο ΧΩΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΖΩΝΤΑΝΟΣ

ΜΙΑ ΧΡΥΣΗ ΣΥΓΧΡΟΝΙΚΟΤΗΤΑ

Το Κολέγιο Καρλάις και Γκρέκσον είναι ένα ιδιωτικό κολέγιο, απέναντι από τον σταθμό στο Κλόσεστορ Ρόουντ στο Λονδίνο. Εκεί εκτίθεντο τα τετράδια του Ουίνστον Τσώρτσιλ, του περιβόητου πρωθυπουργού της Αγγλίας, τα οποία είναι τοποθετημένα σε εμφανή προθήκη με άλλα τεκμήρια, για να αποδεικνύεται η ιδιαιτερότητα και η σπουδαιότητα αυτού του ιδιωτικού κολεγίου, από το γεγονός ότι είχαν φοιτήσει σε αυτό μερικοί από τους πιο σπουδαίους Άγγλους στην ιστορία της χώρας. Στο κολέγιο αυτό είχα την τύχη να είμαι καθηγητής για δύο-τρία χρόνια στη δεκαετία του 1970.

Μια μέρα ένα μοιραίο γεγονός συνέβη. Η διευθύντρια, με μεγάλη θλίψη, μου ανακοίνωσε τον ξαφνικό θάνατο του συζύγου της και κλειδούχου του μικρού ιδιωτικού κολεγίου. Με παρακάλεσε τότε να παραλάβω προσωρινά τα κλειδιά της αιθούσης που δίδασκα και να έχω εγώ την ευθύνη της για λίγο καιρό. Έτσι και έγινε. Στην αίθουσα αυτή υπήρχε, ωστόσο, μία περίεργη πόρτα που είχε τραβήξει ανεξήγητα την προσοχή μου. Ίσως γιατί ποτέ δεν είχε ανοίξει παρουσία μου και ποτέ δεν κατάλαβα πού οδηγούσε.

Κάποια στιγμή, μου πέρασε από το μυαλό μια όχι και τόσο σωστή σκέψη. «Λες», σκέφθηκα, «κάποιο από τα κλειδιά που έχω στην κατοχή μου να ανοίγει αυτήν την περίεργη πόρτα;».

Η περιέργεια μου έγινε ακατανίκητη. Ένα απόγευμα λοιπόν, καθυστέρησα επίτηδες μετά το μάθημα. Όλοι είχαν φύγει.

Ήμουν μόνος. Δεν κρατήθηκα. Δοκιμάζω το πρώτο κλειδί και η πόρτα ανοίγει! 

Προχώρησα μέσα, αλλά αμέσως στάθηκα έκπληκτος. Υπάρχουν τέτοια πράγματα; Αυτό που έβλεπα πρέπει να ήταν ένας αρχαίος λατρευτικός ναός σε χρήση! Πρώτη φορά έμπαινα σε ένα τέτοιο χώρο, τον οποίο αναγνώριζα μέσα από κείμενα αρχαίας ελληνικής μυθολογίας. Με κομμένη την ανάσα, σκεπτόμενος ότι παραβίαζα κάτι απόρρητο, κλείδωσα και έφυγα.

Ωστόσο, την άλλη μέρα ήμουν πιο αποφασισμένος. Ήθελα τουλάχιστον να ανακαλύψω την ταυτότητα του ναού. Ξαναπήγα. Είχα δει ότι υπήρχε βιβλιοθήκη μέσα. Πήγα κατευθείαν εκεί. Μα τι βλέπουν τα μάτια μου; Δεν το πιστεύω!

Η βιβλιοθήκη είναι ελληνική και μάλιστα αρχαιοελληνική! Έχει συγγράμματα για τη Θράκη, τη Σαμοθράκη.

ΠΕΝΤΕ, Ο ΘΑΥΜΑΣΤΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

"Ε", τὸ πέμπτο γράμμα τῆς ἀλφαβήτου καὶ τὸ ἑλληνικὸ ἀριθμητικὸ σύμβολο γιὰ τὸ 5. 

Ὁ ἀριθμὸς αὐτὸς περιέχει κάποιες θαυμαστὲς ἰδιότητες ποὺ ἀπὸ τὴν ἀρχαιότητα ἤδη εἶχαν γίνει ἀντικείμενο ἐξερευνήσεως.

Στοὺς Δελφοὺς, τὸ Ε γίνεται ἀνάθημα ἐν προεδρίᾳ παρὰ τῷ θεῷ (ποὺ εἶχε τὴν πρωτοκαθεδρία δίπλα στὸν θεό), ἔχοντας ἀπὸ πολὺ παλαιὰ χαραχθεῖ ἐπὶ τοῦ τείχους τῆς εἰσόδου (προναός) τοῦ Ναοῦ τοῦ Ἀπόλλωνος, ὁμοῦ μετὰ τῶν δύο ἄλλων Δελφικῶν παραγγελμάτων «γνώθι σαυτὸν» καὶ «μηδὲν ἅγαν».

Ὁ Πλούταρχος θὰ τοῦ ἀφιερώσει ἕνα ὁλόκληρο σύγγραμμά του, τὸ «Περὶ τοῦ Ε ἐν Δελφοῖς» ἐνῶ περὶ τὴν ἰδίαν ἐποχὴν τὸ Ε ἀπεικονίζεται εἰς δελφικὰ νομίσματα.

Ὁ ἀριθμὸς αὐτὸς εἶναι διὰ τοὺς Πυθαγορείους σύμβολον τῆς τελείας καὶ ὁλοκληρωμένης ἐνώσεως, διότι τὸ 5 προκύπτει ἀπὸ τὴν ἔνωσιν τοῦ πρώτου ἀρτίου καὶ τοῦ πρώτου περιττοῦ ἀριθμοῦ, 2 καὶ 3 (ἡ μονὰς δὲν θεωρεῖται περιττός ἀλλὰ φέρουσα ἀμφότερες τὶς ἰδιότητες τοῦ ἀρτίου καὶ τοῦ περιττοῦ). 

 Ὀνομάσθη συμβολικῶς: 

Γάμος = ἔνωσις τοῦ πρώτου θηλυκοῦ καὶ τοῦ πρώτου ἀρσενικοῦ, ἐπειδὴ ὁ περιττὸς συμβολίζει τὸ ἀρσενικὸν καὶ ὁ ἄρτιος τὸ θηλυκὸν στοιχεῖον.

Ἀφιλονεικία = ὁ ἀριθμὸς συνενώνει τὰ πρωταρχικῶς διάφορα καὶ ἀνόμοια εἴδη τῶν ἀριθμῶν ποὺ τὸν συνθέτουν, τὸ ἄρτιο καὶ τὸ περιττό, τὰ συμφιλιώνει καὶ τὰ συνάπτει (συνέχει) ὡς σύνολον, ἀφοῦ αὐτὸς γεννήθη ἐκ τῆς ἐνώσεώς των.

Φῶς = ἡ πεντὰς θεωρεῖται πὼς «γεννᾶ τὸ φῶς» ἕνεκα τῆς συνθέσεως καὶ ἐνώσεως ὅλων ὅσων προηγουμένως ἦταν διαχωρισμένα καὶ ἐξ αἰτίας τῆς συζεύξεως καὶ συμφιλιώσεως τῶν δύο εἰδῶν ἀριθμῶν.

Αλισίβα:Το καλύτερο φυσικό απορρυπαντικό και απολυμαντικό - Δείτε τις χρήσεις της

Να πώς μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την ταπεινή τέφρα ή κοινώς στάχτη και αλισίβα, με τις απίστευτες αποτελεσματικές και οικολογικές χρήσεις της, στη καθαριότητα του σπιτιού.

Απορρυπαντικό με ιστορία

Η στάχτη είναι πολύ ισχυρό απορρυπαντικό και απολιπαντικό (διαλύει τα λίπη), γιατί περιέχει πολλή ποτάσα. Πολύ πριν φτάσουμε στις «μαγικές» απορρυπαντικές σκόνες με τους μπλε και πράσινους κόκκους, τα πρώτα απορρυπαντικά του προηγούμενου αιώνα παρασκευάζονταν από στάχτη. Οι νοικοκυρές της δεκαετίας του 1930 έπλεναν στο πλυντήριο βάζοντας μια μικρή πάνινη θήκη γεμάτη με στάχτη (ποσότητα 1-2 ποτηριών) κατευθείαν μέσα στη συσκευή τους. Σήμερα υπάρχουν ακόμα χώρες όπου πωλούνται απορρυπαντικά που έχουν ως βάση το νερό και τη στάχτη.