Ο Λόγος των Ελλήνων είναι ολογραμμικός : Στο ελάχιστο περιέχεται το μέγιστο και αντιστρόφως.
Η “Ιστορίης Απόδεξις” του Ηροδότου του Αλικαρνασσέως μολονότι επικεντρώνεται σε μία σύντομη περίοδο της πολυμυριετούς Ιστορίας του Ελληνικού Έθνους, δεν είναι απλώς μία “ψυχρή” καταγραφή ιστορικών γεγονότων' είναι -και κυρίως μάλιστα- η άφθαρτη Βίβλος του Ελληνισμού, ο θησαυρός των αιωνίων και αναλλοίωτων Ελληνικών αρχετύπων Ήθους και Πνεύματος.
Ο Ηρόδοτος, με αφορμή τα Μηδικά , την εξιστόρηση της σύγκρουσης Ελλήνων και βαρβάρων, δείχνει την οδό των Ελλήνων, την οδό του διαρκούς ΑΓΩΝΟΣ και της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ... Πρωτίστως όμως προσδιορίζει και καθορίζει σαφέστατα την ταυτότητα του Ελληνικού Έθνους.
Είναι Χειμώνας του 480 π.Χ., μετά την ναυμαχία της Σαλαμίνας, λίγο πρίν τη μάχη των Πλαταιών και ο Μαρδόνιος, στρατηγός των Περσών, επιχειρεί δια του χρυσού να εξαγοράσει τους Έλληνες. Η Αθήνα έχει μετατραπεί σε σωρό καμμένων ερειπείων και η Αττική γή έχει γίνει στάχτη: ώς και τα δένδρα κομμένα και καμμένα από τις ορδές των βαρβάρων . Οι Λακεδαιμόνιοι, φοβούμενοι μήπως οι Αθηναίοι μηδίσουν, στέλνουν πρεσβεία στην Αθήνα. Ιδου η μνημειώδης απάντηση των Αθηναίων:
Το μέν δείσαι Λακεδαιμονίους...
ούτε χρυσός γης εστι ουδαμόθι τοσούτος
ούτε χώρη κάλλεει και αρετή μέγα υπερφέρουσα
τα ημείς δεξάμενοι
εθέλοιμεν άν μηδίσαντες
καταδουλώσαι την Ελλάδα. ...
αύτις δε το Ελληνικόν
εόν όμαιμον τε και ομόγλωσσον,
και Θεών ιδρύματα κοινά και θυσίαι
ήθεά τε ομότροπα,
των προδότας γενέσθαι Αθηναίους ουκ αν ευ έχοι. ...έστ’άν και εις περιή Αθηναίων
μηδαμά ομολογήσοντας ημέας Ξέρξη” .
( Το ότι οι Λακεδαιμόνιοι φοβήθηκαν μήπως έλθομε σε συμφωνία με τον βάρβαρο είναι απολύτως ανθρώπινο. Όμως είναι αναμφιβόλως επαίσχυντο, που φαίνεστε να φοβάστε σχετικά με το φρόνημα των Αθηναίων ενώ αυτό το γνωρίζετε άριστα, ότι δηλαδή πουθενά στη γη δεν υπάρχει τόσο χρυσάφι ούτε χώρα, που να υπερέχει εξαιρετικά ώς προς την ομορφιά και την αρετή, τα οποία δεχόμενοι θα θέλαμε να ταχθούμε με το μέρος των Μήδων και να υποδουλώσουμε εντελώς την Ελλάδα. Διότι είναι πολλά και σημαντικά αυτά που μας εμποδίζουν να πράξωμε τούτα, ακόμη κι άν το επιθυμούσαμε, και πρώτα και μέγιστα είναι τα αγάλματα και τα οικήματα των θεών, που είναι πυρπολημένα και θαμμένα στο χώμα, για τα οποία είναι ανάγκη να επιβάλωμε τη μεγίστη τιμωρία παρά να συμμαχήσωμε μ’ αυτόν που διέπραξε αυτά, και επιπλέον η ελληνικότητα, που είναι το όμαιμο, το ομόγλωσσο, τα κοινά ιδρύματα τα αφιερωμένα στους θεούς και οι θυσίες, καθώς και τα ομοειδή ήθη, που δεν θα ήτο ποτέ ανδρείο να τα προδώσουν οι Αθηναίοι. Να γνωρίζετε λοιπόν καλά, άν έτυχε στο παρελθόν να μήν το γνωρίζετε, ότι, έως ότου σώζεται έστω και ένας Αθηναίος, με κανένα τρόπο δεν πρόκειται να συνομολογήσωμε με τον Ξέρξη.. ).
Πρόκειται αναμφιβόλως για ένα κείμενο-ποταμό, από το οποίο συναναβλύζουν η φιλοπατρία και η Εθνική αυτογνωσία, συγκατουσιωμένες σε μίαν αδιάσπαστη ενότητα. Είναι ο συλλογικός αυτοπροσδιορισμός του Ελληνικού Έθνους, στον Κολοφώνα της Δόξας και του Αγώνα του. Και είναι, βεβαίως, ο μόνος αποδεκτός από κάθε Έλληνα ορισμός του Ελληνικού έθνους. Για τους Έλληνες, η ουσία της Ελληνικότητος έγκειται σε πέντε αναντικατάστατα στοιχεία-αξίες:
(1) το όμαιμον,
η κοινή βιολογική καταγωγή, που συνιστά δεσμό αίματος,
(2) το ομόγλωσσον,
η κοινή γλώσσα, η Ελληνική, το τελειότερο των ανθρωπίνων πνευματικών επιτευγμάτων,
(3) τα κοινά ιδρύματα
τα αφιερωμένα στους θεούς των Ελλήνων,
(4) οι κοινές θυσίες
στο πνεύμα και το ήθος των θεών των Ελλήνων και..
(5) τα ομότροπα ήθη
των Ελλήνων, η χρηστή και ενάρετη συμπεριφορά, που εκπορεύεται από την βιωμένη πίστη στις κοινές Αξίες του Ελληνισμού.
Επειδή λοιπόν σαν Έθνος βιώνουμε σήμερα τα έσχατα στάδια της βιολογικής, πολιτισμικής, ιδεολογικής και οικονομικής μας συρρίκνωσης και εθνοκτονίας, επειδή η Νέα Τάξη Πραγμάτων (ΝΤΠ) δεν βρίσκεται μόνον βορείως της γραμμής αντιπαράθεσης και ανατολικώς των ακριτικών νήσων του Αιγαίου Αρχιπελάγους, επειδή Μνήμη ίσον Αλήθεια και επειδή σώφρον είναι οι πολεμιστές να γνωρίζουν ακριβώς εναντίον τίνος πολεμούν , ας αφουγκραστούμε την αλήθεια την αρχαία αλλά και την σημερινή, μέσα από τη φωνή του Ηροδότου.
Πηγή: ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΛΙΞ
Η “Ιστορίης Απόδεξις” του Ηροδότου του Αλικαρνασσέως μολονότι επικεντρώνεται σε μία σύντομη περίοδο της πολυμυριετούς Ιστορίας του Ελληνικού Έθνους, δεν είναι απλώς μία “ψυχρή” καταγραφή ιστορικών γεγονότων' είναι -και κυρίως μάλιστα- η άφθαρτη Βίβλος του Ελληνισμού, ο θησαυρός των αιωνίων και αναλλοίωτων Ελληνικών αρχετύπων Ήθους και Πνεύματος.
Ο Ηρόδοτος, με αφορμή τα Μηδικά , την εξιστόρηση της σύγκρουσης Ελλήνων και βαρβάρων, δείχνει την οδό των Ελλήνων, την οδό του διαρκούς ΑΓΩΝΟΣ και της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ... Πρωτίστως όμως προσδιορίζει και καθορίζει σαφέστατα την ταυτότητα του Ελληνικού Έθνους.
Είναι Χειμώνας του 480 π.Χ., μετά την ναυμαχία της Σαλαμίνας, λίγο πρίν τη μάχη των Πλαταιών και ο Μαρδόνιος, στρατηγός των Περσών, επιχειρεί δια του χρυσού να εξαγοράσει τους Έλληνες. Η Αθήνα έχει μετατραπεί σε σωρό καμμένων ερειπείων και η Αττική γή έχει γίνει στάχτη: ώς και τα δένδρα κομμένα και καμμένα από τις ορδές των βαρβάρων . Οι Λακεδαιμόνιοι, φοβούμενοι μήπως οι Αθηναίοι μηδίσουν, στέλνουν πρεσβεία στην Αθήνα. Ιδου η μνημειώδης απάντηση των Αθηναίων:
Το μέν δείσαι Λακεδαιμονίους...
ούτε χρυσός γης εστι ουδαμόθι τοσούτος
ούτε χώρη κάλλεει και αρετή μέγα υπερφέρουσα
τα ημείς δεξάμενοι
εθέλοιμεν άν μηδίσαντες
καταδουλώσαι την Ελλάδα. ...
αύτις δε το Ελληνικόν
εόν όμαιμον τε και ομόγλωσσον,
και Θεών ιδρύματα κοινά και θυσίαι
ήθεά τε ομότροπα,
των προδότας γενέσθαι Αθηναίους ουκ αν ευ έχοι. ...έστ’άν και εις περιή Αθηναίων
μηδαμά ομολογήσοντας ημέας Ξέρξη” .
( Το ότι οι Λακεδαιμόνιοι φοβήθηκαν μήπως έλθομε σε συμφωνία με τον βάρβαρο είναι απολύτως ανθρώπινο. Όμως είναι αναμφιβόλως επαίσχυντο, που φαίνεστε να φοβάστε σχετικά με το φρόνημα των Αθηναίων ενώ αυτό το γνωρίζετε άριστα, ότι δηλαδή πουθενά στη γη δεν υπάρχει τόσο χρυσάφι ούτε χώρα, που να υπερέχει εξαιρετικά ώς προς την ομορφιά και την αρετή, τα οποία δεχόμενοι θα θέλαμε να ταχθούμε με το μέρος των Μήδων και να υποδουλώσουμε εντελώς την Ελλάδα. Διότι είναι πολλά και σημαντικά αυτά που μας εμποδίζουν να πράξωμε τούτα, ακόμη κι άν το επιθυμούσαμε, και πρώτα και μέγιστα είναι τα αγάλματα και τα οικήματα των θεών, που είναι πυρπολημένα και θαμμένα στο χώμα, για τα οποία είναι ανάγκη να επιβάλωμε τη μεγίστη τιμωρία παρά να συμμαχήσωμε μ’ αυτόν που διέπραξε αυτά, και επιπλέον η ελληνικότητα, που είναι το όμαιμο, το ομόγλωσσο, τα κοινά ιδρύματα τα αφιερωμένα στους θεούς και οι θυσίες, καθώς και τα ομοειδή ήθη, που δεν θα ήτο ποτέ ανδρείο να τα προδώσουν οι Αθηναίοι. Να γνωρίζετε λοιπόν καλά, άν έτυχε στο παρελθόν να μήν το γνωρίζετε, ότι, έως ότου σώζεται έστω και ένας Αθηναίος, με κανένα τρόπο δεν πρόκειται να συνομολογήσωμε με τον Ξέρξη.. ).
Πρόκειται αναμφιβόλως για ένα κείμενο-ποταμό, από το οποίο συναναβλύζουν η φιλοπατρία και η Εθνική αυτογνωσία, συγκατουσιωμένες σε μίαν αδιάσπαστη ενότητα. Είναι ο συλλογικός αυτοπροσδιορισμός του Ελληνικού Έθνους, στον Κολοφώνα της Δόξας και του Αγώνα του. Και είναι, βεβαίως, ο μόνος αποδεκτός από κάθε Έλληνα ορισμός του Ελληνικού έθνους. Για τους Έλληνες, η ουσία της Ελληνικότητος έγκειται σε πέντε αναντικατάστατα στοιχεία-αξίες:
(1) το όμαιμον,
η κοινή βιολογική καταγωγή, που συνιστά δεσμό αίματος,
(2) το ομόγλωσσον,
η κοινή γλώσσα, η Ελληνική, το τελειότερο των ανθρωπίνων πνευματικών επιτευγμάτων,
(3) τα κοινά ιδρύματα
τα αφιερωμένα στους θεούς των Ελλήνων,
(4) οι κοινές θυσίες
στο πνεύμα και το ήθος των θεών των Ελλήνων και..
(5) τα ομότροπα ήθη
των Ελλήνων, η χρηστή και ενάρετη συμπεριφορά, που εκπορεύεται από την βιωμένη πίστη στις κοινές Αξίες του Ελληνισμού.
Επειδή λοιπόν σαν Έθνος βιώνουμε σήμερα τα έσχατα στάδια της βιολογικής, πολιτισμικής, ιδεολογικής και οικονομικής μας συρρίκνωσης και εθνοκτονίας, επειδή η Νέα Τάξη Πραγμάτων (ΝΤΠ) δεν βρίσκεται μόνον βορείως της γραμμής αντιπαράθεσης και ανατολικώς των ακριτικών νήσων του Αιγαίου Αρχιπελάγους, επειδή Μνήμη ίσον Αλήθεια και επειδή σώφρον είναι οι πολεμιστές να γνωρίζουν ακριβώς εναντίον τίνος πολεμούν , ας αφουγκραστούμε την αλήθεια την αρχαία αλλά και την σημερινή, μέσα από τη φωνή του Ηροδότου.
Πηγή: ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΛΙΞ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.