Η εκμάθηση των Αρχαίων Ελληνικών αναπτύσσει την αντίληψη και την οπτική ικανότητα των μικρών παιδιών.
Στο συμπέρασμα αυτό κατέληξαν Έλληνες επιστήμονες μετά από τριετή πειραματική έρευνα. Η τριετής πιλοτική πειραματική έρευνα του ψυχιάτρου Ι.Κ. Τσέγκου και των κλινικών ψυχολόγων Δ. Βεκιάρη και Θ. Παπαδάκη, απέδειξε ότι με τη μάθηση μιας γλώσσας όπως η Αρχαία Ελληνική μπορούν να αναπτυχθούν και άλλες ικανότητες εκτός από τις λεκτικές, καθώς το παιδί θα πρέπει να συγκεντρωθεί αρκετά λόγω του πολυτονικού συστήματος.
Μάλιστα, όπως τονίζουν, τα Αρχαία Ελληνικά ίσως θα μπορέσουν να αποτρέψουν ακόμη και την εμφάνιση της δυσλεξίας. Ειδικότερα, στο δείγμα της έρευνας φάνηκε ότι η εκμάθηση των Αρχαίων Ελληνικών επιδρά θετικά στις οπτικοαντιληπτικές ικανότητες και λειτουργίες των παιδιών ηλικίας 6-9 ετών και τις αναπτύσσει με επιταχυνόμενο ρυθμό.
Tο αποτέλεσμα αυτό συνδέεται με τον τύπο του ερεθίσματος (περισσότερα οπτικά σημεία, όπως τόνοι και πνεύματα). Το υποκείμενο εξασκείται σε ένα περισσότερο σύνθετο οπτικό ερέθισμα και έτσι φαίνεται να ωριμάζουν ταχύτερα οι αντιληπτικές και οι οπτικές λειτουργίες.
Ελπίζουμε την έρευνα αυτή να την διάβασαν και πρώην υπουργοί Παιδείας που συζητούσαν -και μάλιστα έντονα- την κατάργηση της Αρχαίας Ελληνικής από τα σχολεία..
Παιδεία…αρχαία ελληνική υπόθεση
Από τον Όμηρο
Τις πρώτες πληροφορίες για την παιδεία στην αρχαία Ελλάδα, μας τις δίνει η μυθολογία, με την αναφορά της στο σχολείο του Κενταύρου Χείρωνα, στο Πήλιο. Ο Όμηρος, μετά, είναι μια βασική πηγή για την παιδεία στην Ελλάδα πριν από τους ιστορικούς χρόνους. Είχε ως πρότυπο τους θεούς και τους ήρωες, με προσωποποίηση όλων των αρετών. Η εκπαίδευση και αγωγή των νέων γίνεται με την ιδιωτική πρωτοβουλία και με τα ιδανικά της Πολιτείας (θρησκεία, πατρίδα, οικογένεια). Ιδιαίτερη σημασία δίνεται στη σωματική αγωγή και στον αθλητισμό γενικά (άλμα, πάλη, ακοντισμός, αρματοδρομία κ.ά.)
Το αθηναϊκό σύστημα
Σπαρτιατικό σύστημα
Από την ηλικία των 7 ετών την ανατροφή των παιδιών αναλάμβανε η Πολιτεία με τους παιδονόμους, που είχαν την επίβλεψη των νέων, τους δίδασκαν λίγα γράμματα και μουσική, τους σκληραγωγούσαν τιμωρώντας και μαστιγώνοντας.
Συνήθιζαν οι νέοι να περπατούν ξυπόλυτοι, να κοιμούνται πάνω σε καλάμια και να είναι λιτοδίαιτοι. Η αυστηρή πειθαρχία και η τυφλή υποταγή στους ανώτερους ήταν τα βασικότερα καθήκοντα της νεολαίας. Στα κορίτσια είχαν αφήσει μεγάλες ελευθερίες. Μαζί με τα αγόρια, γυμνάζονταν κι αυτά.
Η αγωγή αυτή, που εφαρμοζόταν στα παιδιά μέχρι και ηλικίας 20 ετών, παρεχόταν σε κρατικά ιδρύματα υπό την εποπτεία των Εφόρων και μακριά από το οικογενειακό τους περιβάλλον.
Το πρόγραμμα της αγωγής στους έφηβους περιλάμβανε την εξάσκησή τους στη μουσική και σε διάφορα αγωνίσματα. Επίσης τους δίδασκαν να είναι υπερήφανοι, ορμητικοί και σύντομοι στην ομιλία τους ("λακωνίζειν» ή λακωνισμός). Από τα 20 ως τα 30 τους χρόνια, η αγωγή των νέων ήταν αποκλειστικά στρατιωτική.
Αλεξανδρινή εποχή
Η ιδέα τους αποδίδεται στο Δημήτριο το Φαληρέα. Με τις υποδείξεις του, ο Πτολεμαίος ο Α' ίδρυσε μια πραγματική Πανεπιστημιούπολη με το Μουσείο (ίδρυμα αφιερωμένο στις Μούσες) και τη Βιβλιοθήκη της.
Υπήρχαν αίθουσες παραδόσεων, εργαστήρια ανατομίας, αστεροσκοπείο, ζωολογικός και βοτανικός κήπος.
Η Βιβλιοθήκη των Πτολεμαίων ήταν η πλουσιότερη μέσα στον αρχαίο κόσμο με 700.000 τόμους. Επιστήμονες από διάφορα μέρη προσκλήθηκαν στα ιδρύματα αυτά για επιστημονικές έρευνες αμειβόμενοι με πλούσιες δωρεές από το βασιλικό ταμείο.
Σ' αυτά συγκεντρώθηκαν με φροντίδα και διασώθηκαν οι θησαυροί του ελληνικού πνεύματος. Τέτοιες ανώτατες οργανωμένες σχολές ιδρύθηκαν ακόμη στην Πέργαμο, Αντιόχεια και Ρόδο.
Ο Άτταλος μάλιστα, θέλοντας να ξεπεράσει τους Πτολεμαίους, ίδρυσε στην Πέργαμο, Βιβλιοθήκη, Μουσείο, με περίφημη Ιατρική Σχολή (Γαληνός). Στην αρχαία Ελλάδα δε διατυπώθηκε μορφή νόμου για την καθιέρωση της παιδείας ως υποχρεωτικής, και τούτο γιατί η Παιδεία ήταν αυτονόητη υποχρέωση της Πολιτείας. Στην εποχή των Πτολεμαίων θεσπίστηκε η επιχορήγηση των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων.
ΠΗΓΗ