Ἕνας ἀστεροειδής, πού οὐσιαστικά εἶναι ἕνα μεγάλο κομμάτι βράχου, θά πλησιάσει πολύ κοντά στή Γῆ, τή Δευτέρα (27/06).
Ἐπιστήμονες τῆς NASA ἀνέφεραν πώς ὁ ἀστεροειδής 2011 MD, θά περάσει σέ πολύ κοντινή ἀπόσταση ἀπό τήν ἐπιφάνεια τῆς Γῆς.
Ὁ ἀστεροειδής ἐντοπίστηκε γιά πρώτη φορᾶ, τήν προηγούμενη Τετάρτη, ἀπό δυό ρομποτικά τηλεσκόπια πού ἔχουν τοποθετηθεῖ στό Νέο Μεξικό, μέ στόχο νά “σκανάρουν” ἀσταμάτητα τόν οὐρανό.
Σύμφωνα μέ τή NASA, ἕνα οὐράνιο σῶμα σάν τόν ἀστεροειδῆ 2011 MD, πλησιάζει τή Γῆ, κάθε ἕξι χρόνια.
Ἀξίζει νά σημειωθεῖ πώς ὁ συγκεκριμένος ἀστεροειδής θά φτάσει πιό κοντά στή Γῆ, ἀπό τούς κανονικούς δορυφόρους της!
Οἱ ἐπιστήμονες τῆς NASA τόνισαν περαιτέρω, ὅτι γιά μερικές ὧρες, ὁ ἀστεροειδής 2011 MD θά εἶναι ὁρατός ἀπό τή Γῆ, μέ μεγάλα ἐρασιτεχνικά τηλεσκόπια.
Ἡ Δρ. Ἔμιλι Μπάλντουιν ἀπό τό Ἀστρονομικό περιοδικό Now, ἐξήγησε πώς ὁ ἀστεροειδής δέν ἀποτελεῖ ἀπειλή γιά τή Γῆ, καθώς δέν θά συγκρουστεῖ μέ τήν ἐπιφάνειά της, ἀλλά ἀκόμα καί ἄν εἰσχωρήσει στήν ἀτμόσφαιρά της, τότε θά μετατραπεῖ σέ μία ἐκθαμβωτική μπάλα φωτός, θά καεῖ καί ἐνδεχομένως νά διασκορπιστεῖ σέ χιλιάδες μικρούς μετεωρίτες.
Ἦταν ὄντως οἱ ἀστεροειδεῖς τά ἐργοστάσια ποῦ δημιούργησαν τίς δομικές μονάδες τῆς ζωῆς; Γιά πρώτη φορᾶ, ἀποδείχθηκε ὅτι βράχοι ἀπό ἕναν ἀστεροειδῆ ὅτι βοηθάει τή σύνθεση τῶν χημικῶν οὐσιῶν πού εἶναι βασικές γιά τή ζωή.
Ἀστρόσκονη ἀπό τόν μετεωρίτη Murchison. Νέα ἀνακάλυψη προτείνει ὅτι τμήματα τῶν πρώτων ὑλικῶν γιά τήν κατασκευή τῶν πρώιμων μορίων τοῦ DNA καί τοῦ RNA μπορεῖ νά εἶχαν προέλθει ἀπό τά ἀστέρια.
Ὁ ἐν λόγῳ ἀστεροειδής ἔπεσε στή Γῆ στίς 28 Σεπτεμβρίου 1969, στίς παρυφές τοῦ χωριοῦ Murchison τῆς Αὐστραλίας. Οἱ ἔλεγχοι ἔδειξαν ὅτι ἐκεῖ μέσα ὑπῆρχαν ἀμινοξέα καί κάποιες ἀπό τίς χημικές οὐσίες πού βρίσκονται στό γενετικό μας ὑλικό.
Ἡ ἀνακάλυψη αὐτή δείχνει ὅτι τό διάστημα δέν εἶναι χημικά μιά στείρα θέση, ὅπως κάποτε θεωροῦνταν, καί ὅτι ἡ ὀργανική χημεία εἶναι ἐκεῖ πάνω εὐρέως διαδεδομένη. Αὐτό ὑπονοεῖ ὅτι τά μόρια πού χρειάζεται ἡ ζωή γιά νά ξεκινήσει θά μποροῦσαν νά ἔχουν παραχθεῖ στό διάστημα, προτοῦ προσγειωθοῦν πάνω στή Γῆ.
Ἀλλά μέ ποιό τρόπο αὐτά τά μόρια σχηματίστηκαν στούς ἀστεροειδεῖς;
Ο Raffaele Saladino τοῦ Πανεπιστημίου Tuscia τῆς Ἰταλίας, μέ τούς συνεργάτες τοῦ ἀναρωτήθηκαν ἐάν αὐτά θά μποροῦσαν νά ἔχουν φτιαχτεῖ βαθιά μέσα στούς ἀστεροειδεῖς, ἀπό τούς ὁποίους προέρχονται ὁρισμένοι μετεωρίτες. Ἡ ἐπιστημονική ὁμάδα γνώριζε ὅτι μιά ἁπλή χημική ἕνωση στό διάστημα, πού ὀνομάζεται φορμαμίδιο, μπορεῖ νά μετατραπεῖ σέ πολλά βιομόρια, ἔτσι ὥστε αὐτή νά χρησιμοποιηθεῖ ὡς σημεῖο ἐκκίνησής τους.
Ἀπέκτησαν λοιπόν 1 γραμμάριο ἀπό τό μετεωρίτη Murchison, μετατρέποντας τό σέ σκόνη ἐνῶ ἀπομάκρυναν ὅλα τά ὀργανικά τοῦ μόρια, ἀφήνοντας μόνο τά μεταλλεύματα. Αὐτά λοιπόν ἀναμίχθηκαν μέ τό φορμαμίδιο καί τά θέρμαναν στούς 140 ° C γιά 48 ὦρες. Ἡ ἀντίδραση παρήγαγε νουκλεϊνικά ὀξέα – τίς βασικές δομικές μονάδες τοῦ DNA καί τοῦ RNA – καθώς καί τό ἀμινοξύ γλυκίνη, καρβοξυλικά ὀξέα καί μία πρόδρομη ἕνωση τῆς ζάχαρης. Αὐτά ὅλα μας ὑποδεικνύουν ὅτι ὁ μητρικός ἀστεροειδής του μετεωρίτη Murchison ἦταν στήν κυριολεξία ἕνα χημικό ἐργοστάσιο, τονίζει ὁ Saladino.
Κυρίως, οἱ ἑνώσεις πού παράγονται εἶναι συγχρόνως μεταβολικές καί γενετικές, πού καλύπτει δυό βασικά τμήματα τῆς πρωτόγονης ζωῆς, λέει ἡ Monica Grady τοῦ Ἀνοικτοῦ Πανεπιστημίου στήν Βρετανία, πού ὅμως δέν συμμετεῖχε στή μελέτη. "Ἄν μπορεῖ νά γίνει κατάλυση καί στίς δυό ἀντιδράσεις στόν ἴδιο χῶρο, ἀπό τήν ἴδια πρώτη ὕλη, αὐτή διαδικασία εἶναι προφανῶς συμφέρουσα."
Τά μεταλλικά ὀρυκτά τοῦ μετεωρίτη ἔχουν τήν ἱκανότητα νά παράγουν ἕνα φάσμα βασικῶν μορίων καί ἐκτός τῆς Γῆς, λέει ὁ Mark Sephton τοῦ Imperial College τοῦ Λονδίνου.
Στή Γῆ, ὁ σχηματισμός κάθε βιομορίου τείνει νά καταλύεται ἀπό ἕνα διαφορετικό ὀρυκτό, πού σημαίνει ὅτι αὐτά τά μόρια διαχωρίζονται καί εἶναι λιγότερο πιθανό νά σχηματίσουν ζωή.
Ἡ ὁμάδα τοῦ Saladino διαπίστωσε, ἐπίσης, ὅτι τά μεταλλεύματα τοῦ μετεωρίτη μποροῦσαν νά σταθεροποιήσουν τό RNA, πού θεωρεῖται ἀπό ὁρισμένους ὅτι ἦταν τό πρῶτο γενετικό ὑλικό. Τό RNA ἀντιδρᾶ μέ νερό καί διασπᾶται εὔκολα. Τά περισσότερα ὀρυκτά ἐπιταχύνουν αὐτή τή διαδικασία, ἀλλά δυστυχῶς διαπιστώθηκε πώς τό μετάλλευμα στό μετεωρίτη Murchison δέν τό ἔκανε. "Ἐάν τό RNA μποροῦσε νά συντεθεῖ στό ἐσωτερικό του ἀστεροειδῆ, αὐτό τό περιβάλλον θά τό σταθεροποιοῦσε," καταλήγει ὁ Saladino.
Του Β. Χ. από την Δημοθοίνια
Ἐπιστήμονες τῆς NASA ἀνέφεραν πώς ὁ ἀστεροειδής 2011 MD, θά περάσει σέ πολύ κοντινή ἀπόσταση ἀπό τήν ἐπιφάνεια τῆς Γῆς.
Ὁ ἀστεροειδής ἐντοπίστηκε γιά πρώτη φορᾶ, τήν προηγούμενη Τετάρτη, ἀπό δυό ρομποτικά τηλεσκόπια πού ἔχουν τοποθετηθεῖ στό Νέο Μεξικό, μέ στόχο νά “σκανάρουν” ἀσταμάτητα τόν οὐρανό.
Σύμφωνα μέ τή NASA, ἕνα οὐράνιο σῶμα σάν τόν ἀστεροειδῆ 2011 MD, πλησιάζει τή Γῆ, κάθε ἕξι χρόνια.
Ἀξίζει νά σημειωθεῖ πώς ὁ συγκεκριμένος ἀστεροειδής θά φτάσει πιό κοντά στή Γῆ, ἀπό τούς κανονικούς δορυφόρους της!
Οἱ ἐπιστήμονες τῆς NASA τόνισαν περαιτέρω, ὅτι γιά μερικές ὧρες, ὁ ἀστεροειδής 2011 MD θά εἶναι ὁρατός ἀπό τή Γῆ, μέ μεγάλα ἐρασιτεχνικά τηλεσκόπια.
Ἡ Δρ. Ἔμιλι Μπάλντουιν ἀπό τό Ἀστρονομικό περιοδικό Now, ἐξήγησε πώς ὁ ἀστεροειδής δέν ἀποτελεῖ ἀπειλή γιά τή Γῆ, καθώς δέν θά συγκρουστεῖ μέ τήν ἐπιφάνειά της, ἀλλά ἀκόμα καί ἄν εἰσχωρήσει στήν ἀτμόσφαιρά της, τότε θά μετατραπεῖ σέ μία ἐκθαμβωτική μπάλα φωτός, θά καεῖ καί ἐνδεχομένως νά διασκορπιστεῖ σέ χιλιάδες μικρούς μετεωρίτες.
Ἦταν ὄντως οἱ ἀστεροειδεῖς τά ἐργοστάσια ποῦ δημιούργησαν τίς δομικές μονάδες τῆς ζωῆς; Γιά πρώτη φορᾶ, ἀποδείχθηκε ὅτι βράχοι ἀπό ἕναν ἀστεροειδῆ ὅτι βοηθάει τή σύνθεση τῶν χημικῶν οὐσιῶν πού εἶναι βασικές γιά τή ζωή.
Ἀστρόσκονη ἀπό τόν μετεωρίτη Murchison. Νέα ἀνακάλυψη προτείνει ὅτι τμήματα τῶν πρώτων ὑλικῶν γιά τήν κατασκευή τῶν πρώιμων μορίων τοῦ DNA καί τοῦ RNA μπορεῖ νά εἶχαν προέλθει ἀπό τά ἀστέρια.
Ὁ ἐν λόγῳ ἀστεροειδής ἔπεσε στή Γῆ στίς 28 Σεπτεμβρίου 1969, στίς παρυφές τοῦ χωριοῦ Murchison τῆς Αὐστραλίας. Οἱ ἔλεγχοι ἔδειξαν ὅτι ἐκεῖ μέσα ὑπῆρχαν ἀμινοξέα καί κάποιες ἀπό τίς χημικές οὐσίες πού βρίσκονται στό γενετικό μας ὑλικό.
Ἡ ἀνακάλυψη αὐτή δείχνει ὅτι τό διάστημα δέν εἶναι χημικά μιά στείρα θέση, ὅπως κάποτε θεωροῦνταν, καί ὅτι ἡ ὀργανική χημεία εἶναι ἐκεῖ πάνω εὐρέως διαδεδομένη. Αὐτό ὑπονοεῖ ὅτι τά μόρια πού χρειάζεται ἡ ζωή γιά νά ξεκινήσει θά μποροῦσαν νά ἔχουν παραχθεῖ στό διάστημα, προτοῦ προσγειωθοῦν πάνω στή Γῆ.
Ἀλλά μέ ποιό τρόπο αὐτά τά μόρια σχηματίστηκαν στούς ἀστεροειδεῖς;
Ο Raffaele Saladino τοῦ Πανεπιστημίου Tuscia τῆς Ἰταλίας, μέ τούς συνεργάτες τοῦ ἀναρωτήθηκαν ἐάν αὐτά θά μποροῦσαν νά ἔχουν φτιαχτεῖ βαθιά μέσα στούς ἀστεροειδεῖς, ἀπό τούς ὁποίους προέρχονται ὁρισμένοι μετεωρίτες. Ἡ ἐπιστημονική ὁμάδα γνώριζε ὅτι μιά ἁπλή χημική ἕνωση στό διάστημα, πού ὀνομάζεται φορμαμίδιο, μπορεῖ νά μετατραπεῖ σέ πολλά βιομόρια, ἔτσι ὥστε αὐτή νά χρησιμοποιηθεῖ ὡς σημεῖο ἐκκίνησής τους.
Ἀπέκτησαν λοιπόν 1 γραμμάριο ἀπό τό μετεωρίτη Murchison, μετατρέποντας τό σέ σκόνη ἐνῶ ἀπομάκρυναν ὅλα τά ὀργανικά τοῦ μόρια, ἀφήνοντας μόνο τά μεταλλεύματα. Αὐτά λοιπόν ἀναμίχθηκαν μέ τό φορμαμίδιο καί τά θέρμαναν στούς 140 ° C γιά 48 ὦρες. Ἡ ἀντίδραση παρήγαγε νουκλεϊνικά ὀξέα – τίς βασικές δομικές μονάδες τοῦ DNA καί τοῦ RNA – καθώς καί τό ἀμινοξύ γλυκίνη, καρβοξυλικά ὀξέα καί μία πρόδρομη ἕνωση τῆς ζάχαρης. Αὐτά ὅλα μας ὑποδεικνύουν ὅτι ὁ μητρικός ἀστεροειδής του μετεωρίτη Murchison ἦταν στήν κυριολεξία ἕνα χημικό ἐργοστάσιο, τονίζει ὁ Saladino.
Κυρίως, οἱ ἑνώσεις πού παράγονται εἶναι συγχρόνως μεταβολικές καί γενετικές, πού καλύπτει δυό βασικά τμήματα τῆς πρωτόγονης ζωῆς, λέει ἡ Monica Grady τοῦ Ἀνοικτοῦ Πανεπιστημίου στήν Βρετανία, πού ὅμως δέν συμμετεῖχε στή μελέτη. "Ἄν μπορεῖ νά γίνει κατάλυση καί στίς δυό ἀντιδράσεις στόν ἴδιο χῶρο, ἀπό τήν ἴδια πρώτη ὕλη, αὐτή διαδικασία εἶναι προφανῶς συμφέρουσα."
Τά μεταλλικά ὀρυκτά τοῦ μετεωρίτη ἔχουν τήν ἱκανότητα νά παράγουν ἕνα φάσμα βασικῶν μορίων καί ἐκτός τῆς Γῆς, λέει ὁ Mark Sephton τοῦ Imperial College τοῦ Λονδίνου.
Στή Γῆ, ὁ σχηματισμός κάθε βιομορίου τείνει νά καταλύεται ἀπό ἕνα διαφορετικό ὀρυκτό, πού σημαίνει ὅτι αὐτά τά μόρια διαχωρίζονται καί εἶναι λιγότερο πιθανό νά σχηματίσουν ζωή.
Ἡ ὁμάδα τοῦ Saladino διαπίστωσε, ἐπίσης, ὅτι τά μεταλλεύματα τοῦ μετεωρίτη μποροῦσαν νά σταθεροποιήσουν τό RNA, πού θεωρεῖται ἀπό ὁρισμένους ὅτι ἦταν τό πρῶτο γενετικό ὑλικό. Τό RNA ἀντιδρᾶ μέ νερό καί διασπᾶται εὔκολα. Τά περισσότερα ὀρυκτά ἐπιταχύνουν αὐτή τή διαδικασία, ἀλλά δυστυχῶς διαπιστώθηκε πώς τό μετάλλευμα στό μετεωρίτη Murchison δέν τό ἔκανε. "Ἐάν τό RNA μποροῦσε νά συντεθεῖ στό ἐσωτερικό του ἀστεροειδῆ, αὐτό τό περιβάλλον θά τό σταθεροποιοῦσε," καταλήγει ὁ Saladino.
Του Β. Χ. από την Δημοθοίνια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.