"Επί ύδατος επιτάφιο"

Ξένε,

διάβασε στων νερών το ρέον ανάγνωσμα

τα τελευταία μου λόγια,

κοίτα πάνω στα κύματα τον ατέρμονο λαμπυρισμό της ελπίδας μου 

και πες στους δικούς σου που σε περιμένουν στο σπίτι:

μη με ξεχνάτε.

Δεν πειράζει που δε με γνωρίσατε.

Στο πέλαγος μιας αβέβαιης αγάπης πέθανα πριν γεννηθείτε.

Ο άνεμος με έδωσε μαργαριτάρι στη θάλασσα.

Η θάλασσα με έκλεισε στο απύθμενο όστρακό της.

Δεν πειράζει που δε με γνωρίσατε.

Γνωρίζετε όμως το μικρό μου λυχνάρι.

Αυτό που βάζει φωτιά στο πρίσμα της νύχτας,

όταν δεν έχει φεγγάρι.

Μ’ αυτό που φωτίζουν,

καθώς διαπλέουν χιλιάδες τον πορθμό των ερώτων

οι άγγελοι.

ΕΠΊ ΎΔΑΤΟΣ ΕΠΙΤΆΦΙΟ