"Εάν ο Θεός ήθελε τον άνθρωπο υποχείριο των επί της Γης αντιπροσώπων του, θα μας γέμιζε το κεφάλι με πίτουρα και δεν θα σκοτιζόταν να φτιάξει μερικά δισεκατομμύρια εγκεφαλικά κύτταρα…"
Η διαφορά μεταξύ του Ελληνισμού και των μετέπειτα δογμάτων - θρησκειών έγκειται στο γεγονός ότι ο Ελληνικός Τρόπος, το Θρησκεύεσθαι θεοποίησε τον Άνθρωπο μια και δεν ήταν απλά θρησκεία αλλά τρόπος ζωής!
...ενώ ο Ιουδαϊσμός, ο Χριστιανισμός και ο Μωαμεθανισμός κουρέλιασαν τον Άνθρωπο και συνεπώς και την έννοια Θεός.
Η Ελληνικότητα με την Τέχνη και την καλλιέργεια του πνεύματος ανύψωσε τον Άνθρωπο στο κέντρο του Σύμπαντος και τον έκανε δημιουργό προτύπων κάλλους και της Αρμονίας, φυσικής αλλά και πνευματικής.
Ο Άνθρωπος έφθασε σ’ ένα απαράμιλλο επίπεδο που καμιά, μετέπειτα, εποχή δεν μπόρεσε να ξεπεράσει.
Αντιθέτως, οι άλλοι "θεοποίησαν" την αθλιότητα, την ασχήμια και καλλιέργησαν μια αρρωστημένη ψυχοσύνθεση κακομοιριάς και μοιρολατρίας, που κατέβασε τον άνθρωπο σε επίπεδο "γυμνασμένου ζώου", το οποίο απλώς κάνει μια παράσταση στο τσίρκο για να εξασφαλίσει την καθημερινή του μερίδα.
Η τέχνη διαστρεβλώθηκε και έγινε υποχείριο του αρρωστημένου μυαλού, προσπαθώντας να ωραιοποιήσει την ασχήμια, την βρωμιά και την κακομοιριά.
Ένας ελεεινός, συφοριασμένος, ψειριασμένος και βρώμικος μετά από ολόκληρα χρόνια πάνω σε έναν στύλο, δίχως τις στοιχειώδεις συνθήκες υγιεινής, ωραιοποιήθηκε σαν υπόδειγμα εσωτερικού κάλλους, ξεφτιλίζοντας τον δημιουργό του, που τον έφτιαξε με υπόδειγμα τον εαυτό του.
Τα σαδομαζοχιστικά μαστιγώματα και αυτόμαστιγώματα των λοιπών, απλώς είχαν σκοπό δήθεν τον εξαγνισμό της ψυχής και την προσφορά ικανοποιήσεως στον δημιουργό, που τους έβλεπε και καμάρωνε τα έργα του.
Οι Αρχές οι Ιδέες, η έννοια του Θεού κατάντησαν να αποκτήσουν μια ανθρώπινη μορφή αμφιβόλου διανοητικότητος, που κυνηγά τον Μωυσή στο χάνι για να τον σκοτώσει – βλ. «Έξοδος», 4-24.
Η Τριαδική υπόστασις των Ορφικών, Ελευσινίων και λοιπών αντιγραφέντων Μυστηρίων, έγιναν μια μονοδιάστατη οντότητα, δίχως συνάφεια, συνέπεια και συνέχεια για την φυσική δημιουργία, λόγω στειρότητος.
Και ενώ το μισό της δημιουργίας επεδίδετο σε έναν επικίνδυνο και παράλογο πνευματικό ακροβατισμό με τις ελπίδες της ασαφούς υποσχέσεως μιας αβέβαιης αμοιβής, το άλλο μισό κατέβηκε στο επίπεδο του σκλάβου από τον μισογυνισμό και τον φόβο των διανοητικά και σωματικά ευνούχων, που στο αδιέξοδο της αφύσικης καταστάσεως που αυτo-οδηγήθηκαν την καταδίκασαν σε επίπεδο χαμηλότερο και από το δικό τους.
Ό,τι δεν μπορούσε να αντιμετωπισθεί με λογική επιχειρηματολογία....
καιγόταν!
"Ανευ αιτίου ουδέν έστι"
Εμπνευσμένο από το κείμενο στην ιστοσελίδα arxeion-politismou.gr με τίτλο:
"Γεώργιος Γεμιστός-Πλήθων" του πλοιάρχου Ε.Ν., Βασιλείου Ν. Μακρή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.